woensdag 22 december 2010
National Geographic live!
Hier 1 bericht van Junglewalker Annie & Rhinospotter Wen.
In Chitwan National park in het zuiden van Nepal zijn we tot het uiterste gegaan om een rhino te zien.
De ochtend begon over de Rapti Rivier met een boottocht. Daar zagen we na het opstijgen van de mist opeens een krokodil die lag op te warmen in de zon. Wow! Dat is echt gaaf...zit je daar in een bootje met zijn tweeen en de gidsen...je hoort alleen maar vogels en verder is het muisstil. Ligt er opeens zo'n engert, vlakbij je op de oever...Die met de lange puntige bek eet gelukkig alleen vis dus we voelde ons nog wel redelijk relaxt. Maar bij de stroomversnelling moesten we uit de boot even een stukje over land lopen en toen lag er opeens een krokodil met een stompe neus...en die lust heel graag mensen! De gidsen maanden ons tot doorlopen maar wij, echte thrill seekers en kodak toeristen moesten natuurlijk wel even wat plaatsjes schieten.
De boottocht vervolgde en langs de rivier zagen we veel vogels, waaronder ook 3 verschillende ijsvogels! Te gek.
De dag vervolgde wat minder spannend want na 6 uur hiken hadden we nog geen Rhino gezien. Maar trouwens wel gehoord. We liepen langs een vlakte met 2 meter hoog 'olifanten'gras toen we opeens een heel laag geluid hoorde. Bleken er vlakbij 2 mannetjes neushoorns in gevecht te zijn. Onze gids (met 1 oog) trok wit weg en riep "climb a tree, climb a tree!" waarop onze tweede gids - een nepalese look-a-like van Pinkeltje, een boom in schoot. Of het boomklimmen nou voor veiligheid of voor een beter zicht was is me nog niet duidelijk maar ik klom er in ieder geval achter aan voor dat laatste... ikdacht 'nu zal ik wat zien ook!' maar nee hoor. Wendy bleef aan de grond, terwijl de gids zich zowat achter haar verstopte, en stak haar hoofd om het hoekje van de struik...Zij zag als enige de enorme kont van de neushoorn in het gras verwdijnen...haha eingelijk best wel spannend.
S'avonds slapen we in een klein guesthouse waar na het eten niet veel te beleven is en na een lange dag liggen we om 9 uur!!! al in bed. De volgende ochtend zijn we dus weer vroeg uit de veren, onze gidsen zijn er helemaal klaar voor. Ze zijn helemaal gefixeerd op het zoeken van een rhino...en nu voel je m al aankomen. Als je iets heeeeel graag wilt zien en als je er dan ook nog naar gaat lopen zoeken...tja dan vind je het meestal niet. Dus op dag 2, na 9 uur lopen en 1 kwartiertje pauze, nog geen rhino gezien. Uitgeput zitten we bij de bushalte waar we wachten op zo'n typische overladen (met mensen op het dak) bus die ons terug moet brengen naar Chitwan.
maar National Geographic Live wordt vervolgd...het is als een sprookje: eind goed, al goed.
In Chitwan National park in het zuiden van Nepal zijn we tot het uiterste gegaan om een rhino te zien.
De ochtend begon over de Rapti Rivier met een boottocht. Daar zagen we na het opstijgen van de mist opeens een krokodil die lag op te warmen in de zon. Wow! Dat is echt gaaf...zit je daar in een bootje met zijn tweeen en de gidsen...je hoort alleen maar vogels en verder is het muisstil. Ligt er opeens zo'n engert, vlakbij je op de oever...Die met de lange puntige bek eet gelukkig alleen vis dus we voelde ons nog wel redelijk relaxt. Maar bij de stroomversnelling moesten we uit de boot even een stukje over land lopen en toen lag er opeens een krokodil met een stompe neus...en die lust heel graag mensen! De gidsen maanden ons tot doorlopen maar wij, echte thrill seekers en kodak toeristen moesten natuurlijk wel even wat plaatsjes schieten.
De boottocht vervolgde en langs de rivier zagen we veel vogels, waaronder ook 3 verschillende ijsvogels! Te gek.
De dag vervolgde wat minder spannend want na 6 uur hiken hadden we nog geen Rhino gezien. Maar trouwens wel gehoord. We liepen langs een vlakte met 2 meter hoog 'olifanten'gras toen we opeens een heel laag geluid hoorde. Bleken er vlakbij 2 mannetjes neushoorns in gevecht te zijn. Onze gids (met 1 oog) trok wit weg en riep "climb a tree, climb a tree!" waarop onze tweede gids - een nepalese look-a-like van Pinkeltje, een boom in schoot. Of het boomklimmen nou voor veiligheid of voor een beter zicht was is me nog niet duidelijk maar ik klom er in ieder geval achter aan voor dat laatste... ikdacht 'nu zal ik wat zien ook!' maar nee hoor. Wendy bleef aan de grond, terwijl de gids zich zowat achter haar verstopte, en stak haar hoofd om het hoekje van de struik...Zij zag als enige de enorme kont van de neushoorn in het gras verwdijnen...haha eingelijk best wel spannend.
S'avonds slapen we in een klein guesthouse waar na het eten niet veel te beleven is en na een lange dag liggen we om 9 uur!!! al in bed. De volgende ochtend zijn we dus weer vroeg uit de veren, onze gidsen zijn er helemaal klaar voor. Ze zijn helemaal gefixeerd op het zoeken van een rhino...en nu voel je m al aankomen. Als je iets heeeeel graag wilt zien en als je er dan ook nog naar gaat lopen zoeken...tja dan vind je het meestal niet. Dus op dag 2, na 9 uur lopen en 1 kwartiertje pauze, nog geen rhino gezien. Uitgeput zitten we bij de bushalte waar we wachten op zo'n typische overladen (met mensen op het dak) bus die ons terug moet brengen naar Chitwan.
maar National Geographic Live wordt vervolgd...het is als een sprookje: eind goed, al goed.
Neushoorn in de beek
Neushoorn in de beek, originally uploaded by vijfmaandenoprijst.
Wij hebben zelf de audio bij deze video nog niet gehoord...Maar het zal zeker heel enthousiast zijn want we waren al 3 dagen op stap om een rhino te spotten en het wilde maar niet lukken. Uiteindelijk gingen we de derde avond een wandelingetje maken en toen stonden daar opeens 2 joekels van Neushoorns. Die met de grote punt is papa..ongeveer 33 en het jong is ongeveer 4 jaar. We waren echt zo ongelooflijk blij dat we dit nog mochten meemaken! maar toen de neushoorn richting Wendy waggelden toen dachten we wel: WEG WEZEN!!!!
Paragliding: the freaking best thing on earth!!
Voor wie zich al zorgen begon te maken, we hebben het overleefd hoor!
Nepal is zo'n geweldig land met tal van opties voor de (wanna be :-) buitensporter dat de tijd omvliegt.
Het paragliden was echt helemaal niet eng. Ik dacht dat het koudzweet me zou uitbreken maar het viel me alles mee! Even had ik knikkende knietjes... ik stond weg te dromen bij de prachtige besneeuwde toppen van de Annapura 1 & 2 en Macha Pucha toen ik opeens dacht 'wat staan we hier nou eigenlijk te staan'. Zegt mijn bulgaarse instructeur "we're waiting for a good wind for take off'... Ik dacht aaaaahhhhhhh, opletten!! En vlak daarna moest ik als een gek rennen om vaart te maken. Het rare is dat de vertrekplek maar 6 meter lang is, enorm hobbelig en bergafwaarts dus je voelt bijna geen grond onder je voeten... en bovendien heb je een enorm tuig aan je kont hangen en zit je vastgeketend aan een kerel van toch zeker 90 kilo. HOE KAN JE DAN IN GODSNAAM RENNEN??? leg mij dat eens uit!!
Ik had mijn voorgangers, die niet lang door renden en snel gingen zitten, heel snel naar beneden zien afdalen. Maar ik had ook wat chinese meiden zien door rennen tot ze spartelden in de lucht en zij gingen meteen met de termiek omhoog... Je hoeft op zich niet bang te zijn dat je niet vliegt en in de afgrond stort want er komt uiteindelijk heus wel wind in de parachute....dus volgens mij zag het er behoorlijk lachwekkend uit maar ik heb gerend voor wat ik waard was :-)
en WAUUUUUUUUUUUWWWWW wat is het geweldig mensen!! Dit moeten jullie allemaal een keer proberen. Wendy vertelde dat 1 van haar vriendinnen, Jantien, een keer is gaan paragliden boven het eiland van Maurik vlak bij Culemborg dus ik regel wel een busje :-)
Het geruisloos zweven als een vogel in de lucht is echt een magisch gevoel. En Andrea zocht telkens naar warme luchtstromen en we stegen langzaam om hoog. De omgeving was prachtig met akkerterrassen onder ons en de besneeuwe toppen op de achtergrond. Het meer was in mist gehult een mysterieus gezicht...
Omdat onze instructeurs vrienden zijn proberen ze elkaar op tezoeken en circelen wendy en ik dan weer boven dan weer onder elkaar langs...Er waren ook hele grote arends en gieren. Ze komende naar de paragliders toe omdat ze van de zelfde luchtstroom gebruik maken om de zweven (sterker nog, de paragliders wachten en kijken waar de vogels vliegen om te bepalen wanneer ze zelf opstijgen). 1 van de vogels scheerde over mijn parachute, een grote jongen van 2,5 meter breed...het was echt een verbluffend gezicht zelfs Andrea moest er van WAUWEN :-)
Terwijl wendys instructeur haar allemaal weetjes vertelde over de omgeving en haar al een korte cursus gaf (want wendy wilde wel heel graag weten of ze dit ook zelf kon leren) stortte mijn Andrea zich in de acrobatische fase:' I show you some trick' en voordat ik kon zeggen dat ik niet zo'n sterke maag heb gingen we als een wervelwind naar beneden...in hele kleine bochtjes. Misschien had hij toen een filmpje van me moeten maken want ik vond het behoorlijk eng en werd een beetje groen...maar snel daarna scheerden we over een enorme boom en moest ik mijn benen intrekken voor de landing! WAT WAS DIT WAANZINNIG! NOG EEN KEERTJE, NOG EEN KEERTJE!!!
Nepal is zo'n geweldig land met tal van opties voor de (wanna be :-) buitensporter dat de tijd omvliegt.
Het paragliden was echt helemaal niet eng. Ik dacht dat het koudzweet me zou uitbreken maar het viel me alles mee! Even had ik knikkende knietjes... ik stond weg te dromen bij de prachtige besneeuwde toppen van de Annapura 1 & 2 en Macha Pucha toen ik opeens dacht 'wat staan we hier nou eigenlijk te staan'. Zegt mijn bulgaarse instructeur "we're waiting for a good wind for take off'... Ik dacht aaaaahhhhhhh, opletten!! En vlak daarna moest ik als een gek rennen om vaart te maken. Het rare is dat de vertrekplek maar 6 meter lang is, enorm hobbelig en bergafwaarts dus je voelt bijna geen grond onder je voeten... en bovendien heb je een enorm tuig aan je kont hangen en zit je vastgeketend aan een kerel van toch zeker 90 kilo. HOE KAN JE DAN IN GODSNAAM RENNEN??? leg mij dat eens uit!!
Ik had mijn voorgangers, die niet lang door renden en snel gingen zitten, heel snel naar beneden zien afdalen. Maar ik had ook wat chinese meiden zien door rennen tot ze spartelden in de lucht en zij gingen meteen met de termiek omhoog... Je hoeft op zich niet bang te zijn dat je niet vliegt en in de afgrond stort want er komt uiteindelijk heus wel wind in de parachute....dus volgens mij zag het er behoorlijk lachwekkend uit maar ik heb gerend voor wat ik waard was :-)
en WAUUUUUUUUUUUWWWWW wat is het geweldig mensen!! Dit moeten jullie allemaal een keer proberen. Wendy vertelde dat 1 van haar vriendinnen, Jantien, een keer is gaan paragliden boven het eiland van Maurik vlak bij Culemborg dus ik regel wel een busje :-)
Het geruisloos zweven als een vogel in de lucht is echt een magisch gevoel. En Andrea zocht telkens naar warme luchtstromen en we stegen langzaam om hoog. De omgeving was prachtig met akkerterrassen onder ons en de besneeuwe toppen op de achtergrond. Het meer was in mist gehult een mysterieus gezicht...
Omdat onze instructeurs vrienden zijn proberen ze elkaar op tezoeken en circelen wendy en ik dan weer boven dan weer onder elkaar langs...Er waren ook hele grote arends en gieren. Ze komende naar de paragliders toe omdat ze van de zelfde luchtstroom gebruik maken om de zweven (sterker nog, de paragliders wachten en kijken waar de vogels vliegen om te bepalen wanneer ze zelf opstijgen). 1 van de vogels scheerde over mijn parachute, een grote jongen van 2,5 meter breed...het was echt een verbluffend gezicht zelfs Andrea moest er van WAUWEN :-)
Terwijl wendys instructeur haar allemaal weetjes vertelde over de omgeving en haar al een korte cursus gaf (want wendy wilde wel heel graag weten of ze dit ook zelf kon leren) stortte mijn Andrea zich in de acrobatische fase:' I show you some trick' en voordat ik kon zeggen dat ik niet zo'n sterke maag heb gingen we als een wervelwind naar beneden...in hele kleine bochtjes. Misschien had hij toen een filmpje van me moeten maken want ik vond het behoorlijk eng en werd een beetje groen...maar snel daarna scheerden we over een enorme boom en moest ik mijn benen intrekken voor de landing! WAT WAS DIT WAANZINNIG! NOG EEN KEERTJE, NOG EEN KEERTJE!!!
zondag 12 december 2010
Waarom hebben we in godsnaam getwijfeld om naar Nepal te gaan?
Wauw Nepal is te gek! Echt prachtig om tussen de bergen te zitten en vanaf het dak de sneeuwtoppen te zien! De eerste dagen zijn we in Kathmandu. Echt zo fijn om in een stad te lopen waar mensen je met rust laten en niet steeds proberen iets te verkopen of aan je vertellen dat ze een vriend in Amsterdam hebben. Het is hier echt veel relaxter dan in India! De eerste avond in Kathmandu zijn we naar een kroeg geweest waar een ontzettend goed bandje speelde. We waren echt in ons element om weer even in een kroeg te zijn, live muziek te horen. Dit hadden we een beetje gemist. Kathmundu barst van de gezellige restaurantjes en barratjes. Maar natuurlijk hebben we ook cultureel gedaan, een stadswandeling gemaakt langs diverse tempels en zijn we een dag naar Barakphur geweest. Dit was werkelijk een openluchtmuseum. Zo prachtig.. We hadden het gevoel dat we op een filmzet liepen! Inmiddels zijn we in Pakhora, we zijn hier om te hiken. we zitten midden in de bergen, tussen de sneeuwtoppen..we gaan hier een meerdaagse trekking doen,
maar eerst staat er morgen nog iets anders op het programma: PARAGLIDING! Iets wat ik al heel graag wil. Anne vindt het een beetje eng, maar durft met mij de sprong te wagen! (en dat is heel wat, want in de Phyton in de Efteling durft ze niet)
maar eerst staat er morgen nog iets anders op het programma: PARAGLIDING! Iets wat ik al heel graag wil. Anne vindt het een beetje eng, maar durft met mij de sprong te wagen! (en dat is heel wat, want in de Phyton in de Efteling durft ze niet)
vrijdag 10 december 2010
Varanassi
Vier dagen Varnassi waren zeer indrukwekkend! De Ganges is voor de Hindu `s een belangrijke plaats. De een staat zich te wassen in de Ganges, de ander drinkt het water of gooit een lijk in het water.. en tsja daar vaar je dan met je bootje! Met de boot konden wij vanaf het water de crematie plaatsen bekijken. Voor ons toch te bizar dat je mensen op brandstapels ziet liggen en zeker wanneer er een los been met een voet door iemand op de brandstapel wordt gegooid. We hebben in Varnassi veel gezien en geleerd over de cultuur, maar we zijn er ook aan toe om door te reizen!
dinsdag 7 december 2010
100% OK
Zonet is het wereldnieuws geworden dat er hier in varanassi een bom is afgegaan bij de belangrijkste avondceremonie bij 1 van de crematieplaatsen langs de ganges. Gelukkig waren wij veilig in ons hotel! We hebben de enorme klap wel gehoord en de ramen voelen trillen maar zijn dus 100% veilig en OK. Morgen is onze laatste dag in varanassi maar dan gaan we echt giga onze snor drukken van alle belangrijkse sites en plekken waar veel mensen samen komen...niet meer shoppen op de bazaar dus (misschien ook maar beter voor onze portemonee). Lieve mensen maakt u niet ongerust! liefs Anne-Marie & Wendy
maandag 6 december 2010
We hebben een tijger in het wild gezien!
Na het wildspotten in Panna nationaal park, waar we gazelles, anti lopes en krokodillen hadden gezien zijn we afgereist naar Bandagarhv nationaal park, omdat we dolgraag een tijger in het wild wilden zien. Eenmaal in Bandagarhv aangekomen hoorden we al van diverse andere reizigers dat ze geen tijgers hadden gezien, maar met volle moed gingen we de volgende ochtend om 6:00 op safari. In de jeep was het stervens koud en in het national park was nog weinig leven. Rond 7:00 hoorde je een beetje de eerste vogels fluiten. Het schijnt dat de tijgers `s nachts jagen en tegen de ochtend rond 8:00 gaan slapen. De jeep waar wij in zaten reed behoorlijk hard en bleef maar rijden. Ondertussen zat ik atrak rond te kijken voor een tijger, maar hij reed best wel door, dat het eigenlijk onmogelijk was. Het was inmiddels al een uur om 9:00 en ineens stonden we stil. Tiger, tiger zei de gids.. ?? ik zag nog niets.. maar ineens zag ik een tijgerkop boven het riet uitkomen. Na een paar minuten begon hij heen en weer te ijsberen en kwam hij dichter bij. Toen pas zag ik wat voor grote jongen het was. Het was een mannetjes tijger en echt ontzettend groot, maar zo ontzettend gaaf om een tijger in het wild te zien!
donderdag 2 december 2010
Voor onze Die Hard Fans! Een lekkere lange lap tekst.
Wij hebben het echt super in India! We zitten nu in Khajuraho en hebben vandaag de kamasutra tempels bezocht... Oeeeeeii rode oortjes :-) Echt wel een hele bijzondere plek met tempels uit de 10 en 11 eeuw, dus mensen als jullie nog behoefte hebben aan wat inspiratie dan is het zeker een bezoekje waard!
Morgen reizen we door naar Panna National Park, maar voordat we daar opgegeten worden door een tijger :-) nog even een terugblik op onze reis...
1 dag Mumbai was te gek maar we hadden heel veel zin in strand dus onze reis begint pas echt in...
Goa:
De eerste dagen waren echt vakantie, lekker op het strand liggen (ook als het regende), bij een strand tentje chillen, kayakken en dolfijnen spotten. (nouja Wendy dan want telkens als er 1 boven sprong zat Anne-Marie net de andere kant op te kijken). Vanaf de strandtent konden we tegen het eind van de dag als we een biertje zaten te drinken de dolfijnen in de baai zien zwemmen, zo dicht bij kwamen ze: echt te gek. We hadden een leuk bamboe hutje op het strand en hele gezellige indiase buren: Santhos en Yogita. Zij vertelden ons al heel veel over de indiase cultuur: over hun LOVE marriage en het Hindoeisme. Ook schilderde Yogita nog een super mooie handschildering bij Anne-Marie en namen ze ons mee uiteten: KRAB! "IEEEEkkkk" riep Wendy "hij leeft nog!". "Wat 'n joekel" zei Anne-Marie die het hele beest zelf moest verorberen aangezien Yogita en Santhos die dag geen krab mochten eten vanwege het geloof....
Na een marathon van regen (wel 48 uur aaneengesloten...het water droop 's nachts door het dak het bed in!) zijn we gevlucht naar Delhi.
Delhi
In Delhi maakte we kennis met het echte india. De chaos, het verkeer, de koeien, bedelaars, mensen die op straat slapen, het eindeloze getoeter: wat een hectiek! Dit was wel even iets anders dan Goa. Maar eerlijk gezegd viel het ons niet tegen, we vonden Delhi eigenlijk hartstikke leuk en ondanks het getoeter en de smog hadden we nog wel langer in Delhi willen blijven.
Wat we hebben bekeken aan officiele bezienwaardigheden (de straat is ook al een heel schouwspel!): Het Rode Fort, Jamei Masjid moskee, het avondzingen bij een Tempel en het Gandhi museum. Vooral dat laatste maakte heel veel indruk op ons. We weten allebij veel van Gandhi en hebben thuis samen nog een DVD over zijn leven gekeken maar als je daar in het museum staat lopen de rillingen over je rug: het een heel bijzonder man.
Pushkar
De show must go on: dus pakken we een trein van Delhi naar Pushkar. Het landschap is bruin (op het gekleurde afval naast de rails na dan) en droog. Voor het eerst wordt ook het beeld wat iedereen ons heeft geschets van India bevestigd. We zien heel veel afval en arme mensen, mensen die langs de rails totaal ongegeneerd hun behoeften zitten te doen en families die een hutje hebben op enorme afvalhopen, kinderen die lekker in deze ranzige rommel aan het spelen zijn...hmmmm
Pushkar is een klein stadje, best wel een beetje toeristisch en helemaal wanneer wij er zijn want dan is er net de jaarlijkse CAMELFAIR.Wat een evenement!! Neeeeee we hebben geen kameel gekocht maar wel rondgelopen tussen 15.000 kamelen. Elke kameel zag er anders uit, bijna allemaal geschoren, de 1 met henna stippen en bloemen de ander met een funcky hairstyle of belletjes en andere versierels. Eentje had een 06 nummer in zijn haren geschoren, voor het geval iemand geinteresseerd was! hahah.
Verder is Pushkar een kleurrijk stadje met in het midden een heilig water, waar hindoes dagelijks bij elkaar komen om te badderen. Dit is een indrukwekkend ritueel. Ook wij worden bij dit meer door een Brahma priester gezegend. Ook ontmoetten we bij dit meer Narci, en nog geen dag later is hij onze trommelleraar. Van hem krijgen we onze eerste Naghara les. We waren allebij erg enthousiast hier over maar Wendy is helemaal los gegaan: die heeft een hele set gekocht!!!! Kaart verkoop voor haar eerste tournee start als we terug zijn :-)
Udaipur
Even 4 dagen op 1 plek: heerlijk! Udaipur is een romantisch stadje met in het midden een groot meer. Daar ligt het sprookjesachtige Lakepalace. Tot grote vreugde van Wendy konden we met een bootje hier naar toe varen. We hadden het heel erg naar ons zin op het eiland en helemaal een lekker hoekje op het dak gevonden toen een nederlandse toerist pinnig zei: " Heb je een optie op deze plek ofzo?". "Als u een foto wilt maken dan wil ik best wel even aan de kant gaan voor u hoor, als u dat wilt"...wat zijn we toch netjes opgevoed. :0)
Het Hindoeistische Paleis van de Rasputs was waanzinnig mooi...bijn niet te omschrijven (dus wacht nog ff op de foto's!). Anne-Marie heeft hier een miniatuurschilder cursus gedaan, en meteen echte vrienden gemaakt want na 3 dagen werden we uitgenodigd voor een hindoeistische bruiloft.Wat overigens heel bijzonder (lekker eten!!) maar ook een beetje hilarisch was. Het bruidspaar op een koninklijke troon op een podium terwijl wij, 2 nederlandse toeristen, als aapjes naar ze stonden te kijken. Maar hier zeggen ze: " hoe meer mensen op je bruiloft hoe meer geluk". Wij hadden het gevoel van 'partycrashers', een beetje de toko leeg vreten terwijl je niemand kent en dan weer aftaaien...maar goed we hebben wel geluk gebracht :-) Life is a walk in the park sometimes!!
Ook zijn we in Udaipur nog een dagje op stap geweest met TUKTUK man Jamil. Nouja man....misschien beter kabouter (volgend jaar wil hij mee naar carnaval!gaan wij als paddestoel), het was de kleinste man van india :-)) met een gouden hart. Hij heeft ons geweldige dingen laten zien zoals de Spices Markt, een Prinsentuin, een Tombe site en uizichtpunt. En omdat het zo ongelooflijk regende hebben we ook dik 2uur indiase thee zitten drinken in zijn TUKTUK, 's avonds toen Anne tekenles had is hij ook nog met Miss wendy gaan shoppen. Vlak buiten Udaipur zijn we naar de Indiase versie van Archeon geweest. Leuk om van 'Uncle' van alles over het traditionele dorpsleven te leren en daarna ook nog een hedendaags dorp te bezoeken. Daar kwamen we bij mensen thuis en legde hij ons de verschillen uit van de huizen en kasten, al konden we soms het verschil tussen de huizen niet zo goed zien.
Jodhpur
willen jullie dat we een muisarm krijgen ofzo?
Er was een fort.
Het was mooi
en toen weer door.
Jaisalmer
De sfeer in dit stadje pakte ons niet echt: we werden uit ons guesthouse gegooid!! omdat we niet op Kamelen safari wilden met de eigenaar. Maar we hadden lekker wel de hele middag aan het zwembad gelegen: lekker puh! Toch de volgende dag op safari met de concurrent...tja. Twee dagen kamelen rijden door de woestijn, helpen met koken, rennen over de zandduinen, zingen bij het kampvuur en slapen onder de sterren ('s nachts trok het eindelijk open, jaaaaaa want overdag hadden wij weer eens regen)...het was romantisch maar op momenten ook wel surrealistisch omdat ze de vlakte aan het volbouwen zijn met moderne windmolens dus op weg naar huis leek het wel of we verdwaald waren in een albumcover van Pink Floyd.
Next stop: Barathpur / Keoladeo National Park
Vogeltjes kijken!!! Lekker de natuur in, daar hebben we echt naar uitgekeken. Het meest bijzondere waren de nesten van Kraanvogels met krijsende jongen en het zware wieken van de vleugels van de ouders die af en aan vlogen met eten. (we weten nu dat we niet naast schiphol willen wonen, wat een herrie!!) Met de Gids zijn we op pad geweest en hij heeft ons heel veel laten zien, van lepelaars tot kingfishers, uilen, neushoornvogel, blue jay maar ook een mega grote schildpad van 450 jaar oud en herten, jakhalzen, antilopen...volgens mij zag hij zelf ook af en toe een tijger of had hij gewoon niet zo'n zin om door te lopen :-)))) ?
Agra
De stukjes worden korter!! (jaaaa uhhhh luister: morgen moeten we vroeg op want om kwart over 5 komt de taxi ons halen omdat we naar een national park gaan!) De city of TAJ MAHAL waanzinnig! Echt een hoogtepunt. Ik had het niet verwacht maar als je er voorstaat is het oogverblindend mooi, geen foto die je die indruk kan geven. De grootsheid en simpelheid (er zij niet veel tierlantijntjes) makende Taj mahal heel bijzonder. Maar al die kleuren steentjes waarmee ze bloemen mozaiek hebben ingelegd zijn ook onwaarschijnlijk mooi van kleur. We hebben ons zeker een halve dag vergaapt aan dit bouw werk (terwijl half india - dat daar ook rondliep- zich aan ons vergaapte en constant vroeg of we op de foto wilden.)
In Agra hebben we ook nog een hele leuke riskja fietser ontmoeet: Salut! Hij heeft heel wat kilometers afgelegd om ons Agra te laten zien, om geld te halen (5 banken dicht), naar het postkantoor te gaan (jeetje wat een bureaucratisch gedoe!!!!) maaaarrrrr hij heeft ons ook mee genomen naar de FILM!! Een echte Bollywood kraker: ROBOT. te gek! 3 uur lang hindi movie, je zuo verwachten dat je in slaap valt maar de opervlakkige verhaal lijn nam zoveel bizarre wendingen dat we wel wakker bleven en die foute videoclips tussendoor hielpen ook wel! LACHEN hoor!
Khajuraho
We zijn hier al 4 dagen. We waren super blij dat we eindelijk in een mooi resort met zwembad zaten. Lekker even wat rust en genieten (en met geld gooien! wat we deze reis nog niet hebben gedaan.) We vonden dat we het wel even verdiend hadden. De laatste paar hotelkamers waren niet echt om over naar huis te schrijven (beetje gevangenis look-a-likes) en het reizen in de government bus is ook niet echt 'Deluxe' (200 kilometer voor maar 1 euro 20 maar dan moet je wel 6 uur lang de bus delen met zo'n 100 mensen!). Het luxe hotel wilde ons wel erg graag te gast houden. Jammer genoeg! Op de eerste avond toen we lekker samen een biertje dronken -op ons eigen terras- en een hapje lieten bezorgen door de roomservice werden we vergiftigd! Dit kotstte ons 3 dagen, maar we zijn nu wel maatjes door DIK en DUN. He` spetter van me!
Vandaag waren we voor het eerst opgeknapt en buiten het hotel. Na een ontbijtje zijn we naar de kamasutra tempel gegaan (Zoals aan het begin van deze essay gezegd: een hele mooie bijzondere plek!) en 's middags hebben we lekker een duikje genomen in het zwembad.
Nou nu op naar het wild. Het echte werk! TIJGERS SPOTTEN.
Morgen reizen we door naar Panna National Park, maar voordat we daar opgegeten worden door een tijger :-) nog even een terugblik op onze reis...
1 dag Mumbai was te gek maar we hadden heel veel zin in strand dus onze reis begint pas echt in...
Goa:
De eerste dagen waren echt vakantie, lekker op het strand liggen (ook als het regende), bij een strand tentje chillen, kayakken en dolfijnen spotten. (nouja Wendy dan want telkens als er 1 boven sprong zat Anne-Marie net de andere kant op te kijken). Vanaf de strandtent konden we tegen het eind van de dag als we een biertje zaten te drinken de dolfijnen in de baai zien zwemmen, zo dicht bij kwamen ze: echt te gek. We hadden een leuk bamboe hutje op het strand en hele gezellige indiase buren: Santhos en Yogita. Zij vertelden ons al heel veel over de indiase cultuur: over hun LOVE marriage en het Hindoeisme. Ook schilderde Yogita nog een super mooie handschildering bij Anne-Marie en namen ze ons mee uiteten: KRAB! "IEEEEkkkk" riep Wendy "hij leeft nog!". "Wat 'n joekel" zei Anne-Marie die het hele beest zelf moest verorberen aangezien Yogita en Santhos die dag geen krab mochten eten vanwege het geloof....
Na een marathon van regen (wel 48 uur aaneengesloten...het water droop 's nachts door het dak het bed in!) zijn we gevlucht naar Delhi.
Delhi
In Delhi maakte we kennis met het echte india. De chaos, het verkeer, de koeien, bedelaars, mensen die op straat slapen, het eindeloze getoeter: wat een hectiek! Dit was wel even iets anders dan Goa. Maar eerlijk gezegd viel het ons niet tegen, we vonden Delhi eigenlijk hartstikke leuk en ondanks het getoeter en de smog hadden we nog wel langer in Delhi willen blijven.
Wat we hebben bekeken aan officiele bezienwaardigheden (de straat is ook al een heel schouwspel!): Het Rode Fort, Jamei Masjid moskee, het avondzingen bij een Tempel en het Gandhi museum. Vooral dat laatste maakte heel veel indruk op ons. We weten allebij veel van Gandhi en hebben thuis samen nog een DVD over zijn leven gekeken maar als je daar in het museum staat lopen de rillingen over je rug: het een heel bijzonder man.
Pushkar
De show must go on: dus pakken we een trein van Delhi naar Pushkar. Het landschap is bruin (op het gekleurde afval naast de rails na dan) en droog. Voor het eerst wordt ook het beeld wat iedereen ons heeft geschets van India bevestigd. We zien heel veel afval en arme mensen, mensen die langs de rails totaal ongegeneerd hun behoeften zitten te doen en families die een hutje hebben op enorme afvalhopen, kinderen die lekker in deze ranzige rommel aan het spelen zijn...hmmmm
Pushkar is een klein stadje, best wel een beetje toeristisch en helemaal wanneer wij er zijn want dan is er net de jaarlijkse CAMELFAIR.Wat een evenement!! Neeeeee we hebben geen kameel gekocht maar wel rondgelopen tussen 15.000 kamelen. Elke kameel zag er anders uit, bijna allemaal geschoren, de 1 met henna stippen en bloemen de ander met een funcky hairstyle of belletjes en andere versierels. Eentje had een 06 nummer in zijn haren geschoren, voor het geval iemand geinteresseerd was! hahah.
Verder is Pushkar een kleurrijk stadje met in het midden een heilig water, waar hindoes dagelijks bij elkaar komen om te badderen. Dit is een indrukwekkend ritueel. Ook wij worden bij dit meer door een Brahma priester gezegend. Ook ontmoetten we bij dit meer Narci, en nog geen dag later is hij onze trommelleraar. Van hem krijgen we onze eerste Naghara les. We waren allebij erg enthousiast hier over maar Wendy is helemaal los gegaan: die heeft een hele set gekocht!!!! Kaart verkoop voor haar eerste tournee start als we terug zijn :-)
Udaipur
Even 4 dagen op 1 plek: heerlijk! Udaipur is een romantisch stadje met in het midden een groot meer. Daar ligt het sprookjesachtige Lakepalace. Tot grote vreugde van Wendy konden we met een bootje hier naar toe varen. We hadden het heel erg naar ons zin op het eiland en helemaal een lekker hoekje op het dak gevonden toen een nederlandse toerist pinnig zei: " Heb je een optie op deze plek ofzo?". "Als u een foto wilt maken dan wil ik best wel even aan de kant gaan voor u hoor, als u dat wilt"...wat zijn we toch netjes opgevoed. :0)
Het Hindoeistische Paleis van de Rasputs was waanzinnig mooi...bijn niet te omschrijven (dus wacht nog ff op de foto's!). Anne-Marie heeft hier een miniatuurschilder cursus gedaan, en meteen echte vrienden gemaakt want na 3 dagen werden we uitgenodigd voor een hindoeistische bruiloft.Wat overigens heel bijzonder (lekker eten!!) maar ook een beetje hilarisch was. Het bruidspaar op een koninklijke troon op een podium terwijl wij, 2 nederlandse toeristen, als aapjes naar ze stonden te kijken. Maar hier zeggen ze: " hoe meer mensen op je bruiloft hoe meer geluk". Wij hadden het gevoel van 'partycrashers', een beetje de toko leeg vreten terwijl je niemand kent en dan weer aftaaien...maar goed we hebben wel geluk gebracht :-) Life is a walk in the park sometimes!!
Ook zijn we in Udaipur nog een dagje op stap geweest met TUKTUK man Jamil. Nouja man....misschien beter kabouter (volgend jaar wil hij mee naar carnaval!gaan wij als paddestoel), het was de kleinste man van india :-)) met een gouden hart. Hij heeft ons geweldige dingen laten zien zoals de Spices Markt, een Prinsentuin, een Tombe site en uizichtpunt. En omdat het zo ongelooflijk regende hebben we ook dik 2uur indiase thee zitten drinken in zijn TUKTUK, 's avonds toen Anne tekenles had is hij ook nog met Miss wendy gaan shoppen. Vlak buiten Udaipur zijn we naar de Indiase versie van Archeon geweest. Leuk om van 'Uncle' van alles over het traditionele dorpsleven te leren en daarna ook nog een hedendaags dorp te bezoeken. Daar kwamen we bij mensen thuis en legde hij ons de verschillen uit van de huizen en kasten, al konden we soms het verschil tussen de huizen niet zo goed zien.
Jodhpur
willen jullie dat we een muisarm krijgen ofzo?
Er was een fort.
Het was mooi
en toen weer door.
Jaisalmer
De sfeer in dit stadje pakte ons niet echt: we werden uit ons guesthouse gegooid!! omdat we niet op Kamelen safari wilden met de eigenaar. Maar we hadden lekker wel de hele middag aan het zwembad gelegen: lekker puh! Toch de volgende dag op safari met de concurrent...tja. Twee dagen kamelen rijden door de woestijn, helpen met koken, rennen over de zandduinen, zingen bij het kampvuur en slapen onder de sterren ('s nachts trok het eindelijk open, jaaaaaa want overdag hadden wij weer eens regen)...het was romantisch maar op momenten ook wel surrealistisch omdat ze de vlakte aan het volbouwen zijn met moderne windmolens dus op weg naar huis leek het wel of we verdwaald waren in een albumcover van Pink Floyd.
Next stop: Barathpur / Keoladeo National Park
Vogeltjes kijken!!! Lekker de natuur in, daar hebben we echt naar uitgekeken. Het meest bijzondere waren de nesten van Kraanvogels met krijsende jongen en het zware wieken van de vleugels van de ouders die af en aan vlogen met eten. (we weten nu dat we niet naast schiphol willen wonen, wat een herrie!!) Met de Gids zijn we op pad geweest en hij heeft ons heel veel laten zien, van lepelaars tot kingfishers, uilen, neushoornvogel, blue jay maar ook een mega grote schildpad van 450 jaar oud en herten, jakhalzen, antilopen...volgens mij zag hij zelf ook af en toe een tijger of had hij gewoon niet zo'n zin om door te lopen :-)))) ?
Agra
De stukjes worden korter!! (jaaaa uhhhh luister: morgen moeten we vroeg op want om kwart over 5 komt de taxi ons halen omdat we naar een national park gaan!) De city of TAJ MAHAL waanzinnig! Echt een hoogtepunt. Ik had het niet verwacht maar als je er voorstaat is het oogverblindend mooi, geen foto die je die indruk kan geven. De grootsheid en simpelheid (er zij niet veel tierlantijntjes) makende Taj mahal heel bijzonder. Maar al die kleuren steentjes waarmee ze bloemen mozaiek hebben ingelegd zijn ook onwaarschijnlijk mooi van kleur. We hebben ons zeker een halve dag vergaapt aan dit bouw werk (terwijl half india - dat daar ook rondliep- zich aan ons vergaapte en constant vroeg of we op de foto wilden.)
In Agra hebben we ook nog een hele leuke riskja fietser ontmoeet: Salut! Hij heeft heel wat kilometers afgelegd om ons Agra te laten zien, om geld te halen (5 banken dicht), naar het postkantoor te gaan (jeetje wat een bureaucratisch gedoe!!!!) maaaarrrrr hij heeft ons ook mee genomen naar de FILM!! Een echte Bollywood kraker: ROBOT. te gek! 3 uur lang hindi movie, je zuo verwachten dat je in slaap valt maar de opervlakkige verhaal lijn nam zoveel bizarre wendingen dat we wel wakker bleven en die foute videoclips tussendoor hielpen ook wel! LACHEN hoor!
Khajuraho
We zijn hier al 4 dagen. We waren super blij dat we eindelijk in een mooi resort met zwembad zaten. Lekker even wat rust en genieten (en met geld gooien! wat we deze reis nog niet hebben gedaan.) We vonden dat we het wel even verdiend hadden. De laatste paar hotelkamers waren niet echt om over naar huis te schrijven (beetje gevangenis look-a-likes) en het reizen in de government bus is ook niet echt 'Deluxe' (200 kilometer voor maar 1 euro 20 maar dan moet je wel 6 uur lang de bus delen met zo'n 100 mensen!). Het luxe hotel wilde ons wel erg graag te gast houden. Jammer genoeg! Op de eerste avond toen we lekker samen een biertje dronken -op ons eigen terras- en een hapje lieten bezorgen door de roomservice werden we vergiftigd! Dit kotstte ons 3 dagen, maar we zijn nu wel maatjes door DIK en DUN. He` spetter van me!
Vandaag waren we voor het eerst opgeknapt en buiten het hotel. Na een ontbijtje zijn we naar de kamasutra tempel gegaan (Zoals aan het begin van deze essay gezegd: een hele mooie bijzondere plek!) en 's middags hebben we lekker een duikje genomen in het zwembad.
Nou nu op naar het wild. Het echte werk! TIJGERS SPOTTEN.
woensdag 1 december 2010
al 1 maand in INDIA
2 november tot 1 december 2010
-Mumbai ( 1 )
-GOA ( 6 )
-Dehli ( 3 )
-Pushkar ( 1 )
-Udaipur( 4)
-Jodpur ( 2 )
-Jaisalmer ( 3 )
-Barathpur / Keo La Deo Nationaal park ( 2 )
-Agra ( 3 )
-Khajuraho ( 4 )
Zo nu kunnen julie zien waar we allemaal zijn geweest en op de kaart kijken hoeveel kilometers wij hebben afgelegd! ;-) Dan kunnen wij nu vertellen hoe we het hebben gehad.: FANTASTISCH!
-Mumbai ( 1 )
-GOA ( 6 )
-Dehli ( 3 )
-Pushkar ( 1 )
-Udaipur( 4)
-Jodpur ( 2 )
-Jaisalmer ( 3 )
-Barathpur / Keo La Deo Nationaal park ( 2 )
-Agra ( 3 )
-Khajuraho ( 4 )
Zo nu kunnen julie zien waar we allemaal zijn geweest en op de kaart kijken hoeveel kilometers wij hebben afgelegd! ;-) Dan kunnen wij nu vertellen hoe we het hebben gehad.: FANTASTISCH!
donderdag 18 november 2010
Vogelvlucht
In China was het onmogelijk om op de Blog te schrijven! Daardoor lopen we erg achter. We maken zoveel mee, waardoor het moeilijk is om terug te halen wat we de laatste twee weken in China hebben gedaan. We zijn inmiddels al twee weken in India en hebben hier in India een geweldige tijd!
Bij deze nog even China in een vogelvlucht vanaf Jiuszhaiguo nationaal park!
Vanaf dit nationaal park, wat overigens te gek was zijn we richting Guilin afgereist. Dit was echt een marathonreis, we kwamen vast te zitten op het vliegveld door noodweer, waardoor we genoodzaakt in Chonging moesten overnachten. Uieindelijk kwamen we aan in Yangsyuo! Het karstgebergte! Hier zijn we 4 dagen gebleven. Het karstgebergte is prachtig! De eerste dag zijn we door dit prachtige gebied gaan mountainbiken. Echter na een uur biken had ik al een lekke band.. nergens een huis of een chinees te bekenen (normaal staat er altijd wel een chinees voor....,naast.... of achter je) Na twee uren lopen met de bike op mijn nek kwamen we bij een huisje... jaaaaa hulp! Dus de rest van de dag toch nog kunnen biken. Wel met de angst om weer een lekke band te krijgen. Aangezien alle wegen onverhard waren en overal grote keien lagen. Na een dag biken zijn we dag erna een dag gaan wandelen en bamboo raften. Deze dag verliep vlekkenloos en hebben we genoten van de vogels en vlinders in dit prachtige gebied. In Yanghuo verbleven we bij een Nederlands stel. Het was een verademing om bruin brood met pindakaas te eten.(ben ik nu een echte Hollander?) Na 6 weken wit brood en plakkerige noodles was het eten bij deze Nederlanders echt een verademing! In het karsgebergte hebben we Mr Mao ontmoet. We zijn bij deze man thuis geweest. Met hem zijn we vanuit zijn achtertuin een berg van 320 meter hoog gaan beklimmen. Hij had zelf een klim uitgezet. Je kon je vast houden aan een plastic zak of aan een fietsband... tsja of aan een tak. Het was elke keer maar de vraag of het je gewicht zou houden. Naar bloed, zweet en tranen kwamen we boven. Op de top bleek en oud fort te staan. We hadden een geweldig uitzicht over het karstgebergte en we hoorden onze echo door de bergen.! Bovenop de berg gaf me echt een gevoel van vrijheid.
Na 4 dagen Yangshuo zijn we door gaan reizen naar Djaizhou. Een klein dorpje in de rijstvelden. Hier hebben we de "Dragon terrace" bezocht en zijn we een dag gaan hiken van Djaizhou naar Ping `an! We kwamen door diverse dorpen, maar soms liepen we uren en kwamen we echt niemand tegen. En dan ineens kwamen we 4 jongens tegen meteen varken aan het spit of waren we ineens getuige van een slachting. Ik had het gevoel dat ik terug was gegaan naar de Middeleeuwen!
Na het hiken en het bezoek aan de rijstvelden zijn we naar Hong Kong afgereist. Hong Kong is echt een te gekke stad met veel diverse hippe winkels en eettentjes! In de tempelstreet zat iedereen buiten te eten, hier heerste een realaxte sfeer! Hier waren wij dan ook elke avond van de partij! Hong Kong is een groene stad, met veel parken en is zeer bruisend en het ligt een uur varen vanaf het strand! Wij vonden het echt een te gekke stad. Zeker een aanrader! Vanaf Hong Kong vlogen we naar drie dagen naar Mumbai voor onze trip door india!
Bij deze nog even China in een vogelvlucht vanaf Jiuszhaiguo nationaal park!
Vanaf dit nationaal park, wat overigens te gek was zijn we richting Guilin afgereist. Dit was echt een marathonreis, we kwamen vast te zitten op het vliegveld door noodweer, waardoor we genoodzaakt in Chonging moesten overnachten. Uieindelijk kwamen we aan in Yangsyuo! Het karstgebergte! Hier zijn we 4 dagen gebleven. Het karstgebergte is prachtig! De eerste dag zijn we door dit prachtige gebied gaan mountainbiken. Echter na een uur biken had ik al een lekke band.. nergens een huis of een chinees te bekenen (normaal staat er altijd wel een chinees voor....,naast.... of achter je) Na twee uren lopen met de bike op mijn nek kwamen we bij een huisje... jaaaaa hulp! Dus de rest van de dag toch nog kunnen biken. Wel met de angst om weer een lekke band te krijgen. Aangezien alle wegen onverhard waren en overal grote keien lagen. Na een dag biken zijn we dag erna een dag gaan wandelen en bamboo raften. Deze dag verliep vlekkenloos en hebben we genoten van de vogels en vlinders in dit prachtige gebied. In Yanghuo verbleven we bij een Nederlands stel. Het was een verademing om bruin brood met pindakaas te eten.(ben ik nu een echte Hollander?) Na 6 weken wit brood en plakkerige noodles was het eten bij deze Nederlanders echt een verademing! In het karsgebergte hebben we Mr Mao ontmoet. We zijn bij deze man thuis geweest. Met hem zijn we vanuit zijn achtertuin een berg van 320 meter hoog gaan beklimmen. Hij had zelf een klim uitgezet. Je kon je vast houden aan een plastic zak of aan een fietsband... tsja of aan een tak. Het was elke keer maar de vraag of het je gewicht zou houden. Naar bloed, zweet en tranen kwamen we boven. Op de top bleek en oud fort te staan. We hadden een geweldig uitzicht over het karstgebergte en we hoorden onze echo door de bergen.! Bovenop de berg gaf me echt een gevoel van vrijheid.
Na 4 dagen Yangshuo zijn we door gaan reizen naar Djaizhou. Een klein dorpje in de rijstvelden. Hier hebben we de "Dragon terrace" bezocht en zijn we een dag gaan hiken van Djaizhou naar Ping `an! We kwamen door diverse dorpen, maar soms liepen we uren en kwamen we echt niemand tegen. En dan ineens kwamen we 4 jongens tegen meteen varken aan het spit of waren we ineens getuige van een slachting. Ik had het gevoel dat ik terug was gegaan naar de Middeleeuwen!
Na het hiken en het bezoek aan de rijstvelden zijn we naar Hong Kong afgereist. Hong Kong is echt een te gekke stad met veel diverse hippe winkels en eettentjes! In de tempelstreet zat iedereen buiten te eten, hier heerste een realaxte sfeer! Hier waren wij dan ook elke avond van de partij! Hong Kong is een groene stad, met veel parken en is zeer bruisend en het ligt een uur varen vanaf het strand! Wij vonden het echt een te gekke stad. Zeker een aanrader! Vanaf Hong Kong vlogen we naar drie dagen naar Mumbai voor onze trip door india!
dinsdag 16 november 2010
Mijn questhouse in Yangshuo!
jaja ik heb een eigen questhouse! Wanneer komen jullie mij opzoeken in China???
zaterdag 13 november 2010
zaterdag 6 november 2010
fotoshow
Het wilde maar niet lukken in china: emailen was lastig,
bloggen haast onmogenlijk en FOTO'S op een gecensureerde blog zetten...laat ik daar maar helemaal niet over beginnen :-)
Maarrrrrrrr jullie kunnen nu een allegaartje foto's zien van de eerste paar weken China. Wij zitten inmiddels aan het strand bji Palolem in India, (morgenochtend gaan we om 7 uur met een kayak dolfijnen spotten!!) maar we vinden het heel erg leuk om toch nog wat kiekjes te kunnen laten zien van de eerste periode van onze reis.
Waarschijnlijk volgen er de komende dagen meer + 'n kleine afronding van onze laatste periode in china - moeilijk hoor zo'n belofte doen als je ook op het strand kan liggen :-), zodat we dan weer een beetje synchroon lopen met de tijd.
Voor nu 1 groet van Ani & Wun
...die met de dag minder chinees zijn want de melkflessen kleuren nu al caramelbruin en de indiaase curries verdrijven onze chinese knoflook-noodles geur: godzijdank!
p.s. als je alle foto's wilt zien moet je even onder aan de pagina door klikken naar 'oudere berichten!'
bloggen haast onmogenlijk en FOTO'S op een gecensureerde blog zetten...laat ik daar maar helemaal niet over beginnen :-)
Maarrrrrrrr jullie kunnen nu een allegaartje foto's zien van de eerste paar weken China. Wij zitten inmiddels aan het strand bji Palolem in India, (morgenochtend gaan we om 7 uur met een kayak dolfijnen spotten!!) maar we vinden het heel erg leuk om toch nog wat kiekjes te kunnen laten zien van de eerste periode van onze reis.
Waarschijnlijk volgen er de komende dagen meer + 'n kleine afronding van onze laatste periode in china - moeilijk hoor zo'n belofte doen als je ook op het strand kan liggen :-), zodat we dan weer een beetje synchroon lopen met de tijd.
Voor nu 1 groet van Ani & Wun
...die met de dag minder chinees zijn want de melkflessen kleuren nu al caramelbruin en de indiaase curries verdrijven onze chinese knoflook-noodles geur: godzijdank!
p.s. als je alle foto's wilt zien moet je even onder aan de pagina door klikken naar 'oudere berichten!'
vrijdag 22 oktober 2010
Zwak, ziek en misselijk in Mega Wonderland!
Vandaag (donderdag 22 oktober) is wendy ziekjes :-( We hadden de wekker om 6 uur gezet om naar een nationaal park te gaan maar om half 9 had wendy al 7 keer getoiletteerd (aan de rees dus) en moest ze zelfs overgeven. Het lijkt er op alsof ze precies hetzelfde heeft als ik een week geleden. We wilden dus om 7 uur (lekker vroeg voor de drukte) naar het park om een hele dag te hiken maar het leek er op dat we de hele dag niet verder dan het hostel zouden komen. Na een ontbijtje en wat schrijven ging ik nog een keertje boven kijken en rond 11.15 was wendy net wakker en had ze eingelijk wel zin om het toch nog te gaan proberen. Dus waren we om 12.30 bij de ingang (lekker laat: dus na de drukte!...hahaha) en het was het meer dan waard, we zijn super blij dat we het toch nog hebben gezien.Jammer genoeg zijn de computers hier zo akelig langzaam dat foto's uploaden geen optie is. Deze baksteen met snoer heeft wel een CDrom maar de hosteleigenaar heeft het (heel wijs van hem) onmogenlijk gemaakt om files op de computer te zetten. Ik denk ook dat als hij dat toe zou laten deze bakvis in een eeuwige winterslaap zou blijven hangen, dus jullie moeten het stellen zonder foto's maar ik zal even mijn stinkende best doen om te omschrijven wat we vandaag hebben gezien want dit willen we gewoon echt delen! het is een aanrader voor elke chinatoerist in spe.Jiu Zhai Gou nationaal park is een sprookjeslandschap. Bossen, planten, bamboo... De bodem en bomen begroeid met mos. Uitzichten op waanzinnige stenen toppen van bergen in de omgeving met eeuwige sneeuw, kleine stroompjes en watervalletjes maar ook brede waterversnellingen met eilandjes van bomen ertussen. Het leek wel de omgeving van Lord of the Rings. Na een wandeling van het zwanenmeer naar 'grasslake' (die chinezen maken ook echt overal iets van, ik heb geen zwaan gezien :-) zijn we met een busje naar Pandalake gegaan...hahaha (nee er waren geen panda's) vandaar hebben we langs een waterval een prachtige wandeling gemaakt naar het 5 kleurenmeer.... en dat was echt waanzinnig mooi. Het water in turquoise en allerlei tinten blauw, zo helder dat je de boomstammen op de bodem kon zien...alsof ze er groeide. Op het meer prachtig gifgroen gras of goudgeel riet en op de achtergrond de meest prachtige herfstkleuren van oker tot goudgeel, rood en bronsbruin. Echt waaan waaaan waaaanzinnig!Nu terug bij de hostel ligt wendy alweer op 1 oor, ze was zo blij dat ze toch nog het park heeft gezien maar daarna ook meteen helemaal doodop. Het internet is enorm aan het stropen dus ik kan helaas niet op de blog (te vroeg gejuicht gisteren) maar ik zal matthijs zijn hulp weer inroepen. Morgen moeten we weer vroeg uit de veren want we reizen door naar Guillin. Het is nogal een tripje en ik ben erg benieuwd wat we er gaan aantreffen want iemand vertelde me net dat er een typhoon langs taiwan zijn wegbaant naar china. Het zal allemaal wel loslopen, we hebben een leuk hostel op het oog dat gerund wordt door een nederlands stel, ooit waren zij met een documentaire over 'ondernemen in china' op de vpro. ik kan me nog herinneren dat het lastig was geweest om alle vergunningen te krijgen en om met de chinezen samen te werken. Ben benieuwd of het dak inmiddels af is. hahaha!nou ik ga maar eens stoppen. Hopelijk kunnen wendy en ik in Guillin weer op de blog, want we hebben nog zoveel leuke dingen te vertellen. 3,5 week china zit er al op. We hebben het land en de mensen inmiddels wel een beetje beter leren kennen. En we moeten bekennen: sometimes we love it...but sometimes we hate it! het is een land vol tegenstrijdigheden, genoeg om nog wat over te schrijven!
donderdag 21 oktober 2010
Super Bedankt Bro Matthijs!
Eindelijk! We zijn in een hostel in Jiuzhaigou waar de chinese censuur met een handig computerprogrammaatje ongedaan wordt gemaakt. Yoehoeeeee: We kunnen dus op de blog kijken, op onze blog :-)). Nederland is misschien klein en ver weg, maar we lopen al dagen (inmiddels weken) te hopen op een computer waar we jullie eigenhandig kunnen laten weten hoe ontzettend we het naar ons zin hebben, we hebben echt een WAANZINNNIGE tijd samen.We zijn allebij enorm verrast om te zien dat Matthijs naast onze verzoek berichtjes ook wat emailtjes die Wendy had geschreven heeft gepubliceerd. Waar maken we ons druk om? Jullie zijn hartstikke op de hoogte :-). Alleen is hier en daar Ik -> Wij (want Anne-Marie is ook in Leshan geweest, en heeft de big buddha een kusje gegeven, zie foto!) en natturlijk graag over de spelfoutjes heen lezen want wij wisten ook niet dat de mail op de blog zou komen. Wel heb ik, Anne, even de feiten gecontroleerd natuurlijk, dat Wendy niet allerlei grootse verhalen loopt op te hangen die helemaal niet waar zijn: hahahaha. Nou Matthijs! nu gaan we zelf even los :-) maar nogmaals hartelijk bedankt voor je hulp... (die we de komende anderhalve week nog wel eens zullen inroepen want we zijn hier maar 2 nachtjes). groetjes aan allen! liefs Wendy en Anne-Marie
woensdag 20 oktober 2010
Panda's, apen en Tibetaanse paarden
Hoe is het in het koude Hollandia?? Wij zitten momenteel in Songpan op 2800 meter hoogte in de bergen en het is hier echt vreselijk koud. We liggen hier zelfs onder de electrische deken! Maar de omgeving is zo sprookjesachtig en kleurrijk, dat de kou niet uitmaakt. Er heerst hier een een typisch tibetaanse sfeer!
De afgelopen dagen veel diverse dingen meegemaakt en veel gereisd van de Emishan naar Chengdu en vervolgens naar Songpan.
De Emishan
Een geweldig gebied met enorme bergen, waar je te gek kunt hiken. De meeste mensen komen hier eigenlijk voor de apen, maar wij probeerden deze te ontlopen. Wij kwamen dan ook niemand tegen tijdens het hiken. Met veel enthousiame begonnen we met hiken, maar naar drie uur hiken stond het zweet al in onze bilnaad en hadden we nog een lange weg te gaan. Op een gegeven moment stonden we even uit te rusten en te genieten van het uitzicht. Op dat moment zegt Anne Marie:,, ik ben blij dat we nog geen apen zijn tegen gekomen" Waar ik op zeg:,, maak je niet druk. Ik heb met je moeder afgesproken, dat ik je zal beschermen. Gelijk zegt Anne Marie, nou dan kun je nu aan de bak Wen. Ik draai me om en sta oog in oog met een grote en nogal agressieve aap. Hij begint te grommen en laat me intimiderend zijn grote tanden zien. Ja zelfs ik schrok toch even en probeerde zo rustig mogelijk te blijven. Dacht even aan Bokito, maar ik had hem al in de ogen gekeken. Zo rustig mogelijk, met toch wel een hartslag van 200 liepen we weg. De aap probeerde ons nog van het pad te drukken, maar wij bleven rustig doorlopen en gelukkig gaf hij het naar 300 meter op. Na deze actie moesten we nog 3 uur hiken tot we met de kabelbaan naar beneden konden. Na deze 3 uur waren we echt stuk. Zelf de dextro hielp niet meer! Als ik terug ben, dan moet ik toch maar wer in de sportschool aan de bak!
Chengdu
Na een dag hiken hebben we 's avonds de bus gepakt naar Chengdu! Dit was maar twee uur reizen. In de bus vermaakte we ons met het reisboekje manderijn, wat altijd leidt tot grappige gesprekken. In Chengdu zijn we twee dagen gebleven. Chengdu heeft een te gek park met veel dansende chinesen.Wij vielen niet eens op met onze danspasjes. In dit park zijn veel leuke theehuizen met veel bedrijvigheid. De volgende dag zijn we buiten Chendu naar een pandareservaat gegaan. Echt te gek was dit. Ik heb nog nooit live zoveel panda`s bij elkaar gezien en zoveel nieuwe dingen geleerd over de panda.
Okee wist jij dit al?
-Als een panda wordt geboren is hij nog kleiner dan een wijsvinger. Hij heeft geen haar en piept als een muis!
-Een panda is tot zijn 5 de jaar actief, daarna slaapt en eet hij alleen maar.
-Een panda heeft maar 1 keer per jaar sext. In het pandareservaat laten ze de panda `s panda porno zien.. om zo het uitsterven van de panda te voorkomen.
In het panda reservaat waren wij getuige van twee stoeiende en spelende panda`s. Het was zo grappig om te zien, omdat ze zo sloom en lomp zijn. De een zat op een gegeven moment met zijn hoofd pas tussen twee stukken hard bamboe. Was echt lachwekkend om te zien.
Songpan
Naar Chengdu zijn we door gaan reizen naar Songpan. De reis om zich was al een avontuur op zich. We zaten nog geen drie in de bus of we kwamen stil te staan, omdat ze de weg aan het asfalteren waren. Nou iedereen de bus uit en daar zaten we dan naast de bus. Ondertussen werd er hard gewerkt.. maar wij moesten letterlijk wachten tot het asfalt droog was. Dus enfin vier uur later mochten we de bus weer in. Gelukkig liet de zon zich weer een keer zien en maakte wij er maar een picknick van , samen met een Tibetaans gezinnetje. Na 4 uur waren wij de eerste bus die over het asfalt ging. Tsja hier kennen ze niet van A naar Beter. Na een busreis van 12 uur, door een geweldig gebied. Met veel bergen, rivieren, watervallern en sneeuw. Songpan ligt op 2800 meter hoogte en is een typisch tibetaans dorp. Je gaat hier echt weer terug in de tijd. Het is ongelooflijk koud, maar alle bedrijvigheid hier maakt alles goed. Vanmorgen toen we een ochtendwandeling gingen maken waren we de hoek nog niet om van onze hostel en waren we getuige van een live slachting. De walm kwam nog van het vlees af en het leek wel oorlog. Vijf mensen waren driftig aan het vlees aan het trekken en snijden en ik brak me nek bijna over de ingewanden. Een werker ontdekte mij en zat met zijn bloed handen aan mijn camera voordat ik het in de gaten had. Nou ik word steeds overtuigender vegetarisch. Al is het hier wel moeilijk, want zestoppen overal vlees in.
Na onze ochtend wandeling kwam het zonnetje er door en werd het ineens erg warm en zweette we ons sneeuwpak uit.
En geloof het of niet, maar we zijn gaan paardrijden! HORSE TREKKING! We zijn de hele dag gaan paardrijden! Eerst dach ik nog , dat ik wel geholpen zou worden, maar nee hoor. Ik werd er op geduwd en moest gelijk gaan rijden. Natuurlijk wilde het paard niet wat ik wilde. We reden echt door een waanzinnig gebied, door de bergen en rivieren. Het eerste half uur dacht ik bij elke galop dat er af zou vallen, maar zowaar naar een half uur kreeg ik er steeds meer lol in. Het paardrijden was te gek. Zo ontspannend!
Alleen na een dag op het paard te hebben gezeten had ik wel behoefte aan een wandeling. In een Songpan was het rond 17:00 topdrukte. Iedereen probeerde eten te verkopen. We liepen op een gegeven moment door een straat waar allemaal vlees en groente werd verkocht. Ondertyussen werd er noig geen meter naast aan het riool gewerkt en was het een grote stofbende. Stukken vlees lagen op de grond of hingen over de fiets. Zo bizar om te zien. Helaas werd het om 19:00 zo koud, dat we noodgedwongen aan de koffie moesten.
Mensen ik houd het even voor gezien! Ga zo onder de electrische deken.
Groetjes en liefs Anne Marie en Wendy
De afgelopen dagen veel diverse dingen meegemaakt en veel gereisd van de Emishan naar Chengdu en vervolgens naar Songpan.
De Emishan
Een geweldig gebied met enorme bergen, waar je te gek kunt hiken. De meeste mensen komen hier eigenlijk voor de apen, maar wij probeerden deze te ontlopen. Wij kwamen dan ook niemand tegen tijdens het hiken. Met veel enthousiame begonnen we met hiken, maar naar drie uur hiken stond het zweet al in onze bilnaad en hadden we nog een lange weg te gaan. Op een gegeven moment stonden we even uit te rusten en te genieten van het uitzicht. Op dat moment zegt Anne Marie:,, ik ben blij dat we nog geen apen zijn tegen gekomen" Waar ik op zeg:,, maak je niet druk. Ik heb met je moeder afgesproken, dat ik je zal beschermen. Gelijk zegt Anne Marie, nou dan kun je nu aan de bak Wen. Ik draai me om en sta oog in oog met een grote en nogal agressieve aap. Hij begint te grommen en laat me intimiderend zijn grote tanden zien. Ja zelfs ik schrok toch even en probeerde zo rustig mogelijk te blijven. Dacht even aan Bokito, maar ik had hem al in de ogen gekeken. Zo rustig mogelijk, met toch wel een hartslag van 200 liepen we weg. De aap probeerde ons nog van het pad te drukken, maar wij bleven rustig doorlopen en gelukkig gaf hij het naar 300 meter op. Na deze actie moesten we nog 3 uur hiken tot we met de kabelbaan naar beneden konden. Na deze 3 uur waren we echt stuk. Zelf de dextro hielp niet meer! Als ik terug ben, dan moet ik toch maar wer in de sportschool aan de bak!
Chengdu
Na een dag hiken hebben we 's avonds de bus gepakt naar Chengdu! Dit was maar twee uur reizen. In de bus vermaakte we ons met het reisboekje manderijn, wat altijd leidt tot grappige gesprekken. In Chengdu zijn we twee dagen gebleven. Chengdu heeft een te gek park met veel dansende chinesen.Wij vielen niet eens op met onze danspasjes. In dit park zijn veel leuke theehuizen met veel bedrijvigheid. De volgende dag zijn we buiten Chendu naar een pandareservaat gegaan. Echt te gek was dit. Ik heb nog nooit live zoveel panda`s bij elkaar gezien en zoveel nieuwe dingen geleerd over de panda.
Okee wist jij dit al?
-Als een panda wordt geboren is hij nog kleiner dan een wijsvinger. Hij heeft geen haar en piept als een muis!
-Een panda is tot zijn 5 de jaar actief, daarna slaapt en eet hij alleen maar.
-Een panda heeft maar 1 keer per jaar sext. In het pandareservaat laten ze de panda `s panda porno zien.. om zo het uitsterven van de panda te voorkomen.
In het panda reservaat waren wij getuige van twee stoeiende en spelende panda`s. Het was zo grappig om te zien, omdat ze zo sloom en lomp zijn. De een zat op een gegeven moment met zijn hoofd pas tussen twee stukken hard bamboe. Was echt lachwekkend om te zien.
Songpan
Naar Chengdu zijn we door gaan reizen naar Songpan. De reis om zich was al een avontuur op zich. We zaten nog geen drie in de bus of we kwamen stil te staan, omdat ze de weg aan het asfalteren waren. Nou iedereen de bus uit en daar zaten we dan naast de bus. Ondertussen werd er hard gewerkt.. maar wij moesten letterlijk wachten tot het asfalt droog was. Dus enfin vier uur later mochten we de bus weer in. Gelukkig liet de zon zich weer een keer zien en maakte wij er maar een picknick van , samen met een Tibetaans gezinnetje. Na 4 uur waren wij de eerste bus die over het asfalt ging. Tsja hier kennen ze niet van A naar Beter. Na een busreis van 12 uur, door een geweldig gebied. Met veel bergen, rivieren, watervallern en sneeuw. Songpan ligt op 2800 meter hoogte en is een typisch tibetaans dorp. Je gaat hier echt weer terug in de tijd. Het is ongelooflijk koud, maar alle bedrijvigheid hier maakt alles goed. Vanmorgen toen we een ochtendwandeling gingen maken waren we de hoek nog niet om van onze hostel en waren we getuige van een live slachting. De walm kwam nog van het vlees af en het leek wel oorlog. Vijf mensen waren driftig aan het vlees aan het trekken en snijden en ik brak me nek bijna over de ingewanden. Een werker ontdekte mij en zat met zijn bloed handen aan mijn camera voordat ik het in de gaten had. Nou ik word steeds overtuigender vegetarisch. Al is het hier wel moeilijk, want zestoppen overal vlees in.
Na onze ochtend wandeling kwam het zonnetje er door en werd het ineens erg warm en zweette we ons sneeuwpak uit.
En geloof het of niet, maar we zijn gaan paardrijden! HORSE TREKKING! We zijn de hele dag gaan paardrijden! Eerst dach ik nog , dat ik wel geholpen zou worden, maar nee hoor. Ik werd er op geduwd en moest gelijk gaan rijden. Natuurlijk wilde het paard niet wat ik wilde. We reden echt door een waanzinnig gebied, door de bergen en rivieren. Het eerste half uur dacht ik bij elke galop dat er af zou vallen, maar zowaar naar een half uur kreeg ik er steeds meer lol in. Het paardrijden was te gek. Zo ontspannend!
Alleen na een dag op het paard te hebben gezeten had ik wel behoefte aan een wandeling. In een Songpan was het rond 17:00 topdrukte. Iedereen probeerde eten te verkopen. We liepen op een gegeven moment door een straat waar allemaal vlees en groente werd verkocht. Ondertyussen werd er noig geen meter naast aan het riool gewerkt en was het een grote stofbende. Stukken vlees lagen op de grond of hingen over de fiets. Zo bizar om te zien. Helaas werd het om 19:00 zo koud, dat we noodgedwongen aan de koffie moesten.
Mensen ik houd het even voor gezien! Ga zo onder de electrische deken.
Groetjes en liefs Anne Marie en Wendy
zaterdag 16 oktober 2010
Tijd voor bezinning
Hallo lieve mensen in Galan,
Hier in China is het tijd voor bezinning. Anne Marie is al een paar dagen ziekjes (waarschijnlijk het gevolg van het eten van allerlei lekkere hapjes op straat) De afgelopen dagen zijn we een paar dagen thuis geweest. Ik heb vandaag de hele dag bij de tempel gezeten. Beetje schrijven en een boek lezen. Af en toe kwam er een monnik of een oud vrouwtje me water en koekjes brengen. En ook hier werd er af en toe een foto van me gemaakt, maar over het algemeen kon ik hier toch wel de hele dag zitten en voor me uitstaren.. met op de achtergrond het gezang van de monniken, wat overigens erg rustgevend was. Gisteren ben ik met de bus naar Leshan gegaan. Naar de grootste boeddha van de wereld. Deze boeddha is uit rotsen gesneden en is toch wel erg indrukwekkend. Ik had hem wel eens in een boek zien staan, maar als je er naast staat, dan voel je jeb toch wel heel erg klein. Deze boeddha is 71 meter hoog. Het beeld staat aan de rand van een rivier met daarom heen een mooi natuurgebied, waar ik me de hele dag wel kon vermaken!
Morgen gaan we dan toch echt proberen om de top van de Emeishan te bereiken (3 maal scheepsrtecht) Morgenavond willen we terug naar Chengdu gaan, omvervolgens naar het noorden te reizen. We willen graag naar Jianshaygou nationaal park. Dit schijnt zo mooi te zijn en mag je niet missen, dusss daar hebben we nog wel een busreis van 12 uur voor over!!
Groetjes!!!!!!!!
Anne Marie en Wendy
Hier in China is het tijd voor bezinning. Anne Marie is al een paar dagen ziekjes (waarschijnlijk het gevolg van het eten van allerlei lekkere hapjes op straat) De afgelopen dagen zijn we een paar dagen thuis geweest. Ik heb vandaag de hele dag bij de tempel gezeten. Beetje schrijven en een boek lezen. Af en toe kwam er een monnik of een oud vrouwtje me water en koekjes brengen. En ook hier werd er af en toe een foto van me gemaakt, maar over het algemeen kon ik hier toch wel de hele dag zitten en voor me uitstaren.. met op de achtergrond het gezang van de monniken, wat overigens erg rustgevend was. Gisteren ben ik met de bus naar Leshan gegaan. Naar de grootste boeddha van de wereld. Deze boeddha is uit rotsen gesneden en is toch wel erg indrukwekkend. Ik had hem wel eens in een boek zien staan, maar als je er naast staat, dan voel je jeb toch wel heel erg klein. Deze boeddha is 71 meter hoog. Het beeld staat aan de rand van een rivier met daarom heen een mooi natuurgebied, waar ik me de hele dag wel kon vermaken!
Morgen gaan we dan toch echt proberen om de top van de Emeishan te bereiken (3 maal scheepsrtecht) Morgenavond willen we terug naar Chengdu gaan, omvervolgens naar het noorden te reizen. We willen graag naar Jianshaygou nationaal park. Dit schijnt zo mooi te zijn en mag je niet missen, dusss daar hebben we nog wel een busreis van 12 uur voor over!!
Groetjes!!!!!!!!
Anne Marie en Wendy
Hollandse regen in Xian
Even een kort berichtje vanuit Xian voordat we de bergen in gaan! We zijn naar Xian gegaan voor het terracotaaleger. Dit was zeer indrukkwekkend en de moeite waard. Verder is Xian een zielloze en drukke stad.. dus we vinden het niet erg om hier weg te gaan. Morgenvroeg vliegen we naar Chengdu. Vanuit Chengdu reizen we door naar Emishan.. daar gaan we een paar dagen wandelen en relaxen in de bergen.. en hopen we dat het weer wat beter is. Geloof het of niet, maar ook hier kan het Hollands regenen. Het heeft hier twee dagen geregend.. de straten stonden helemaal blank en het s ook behoorlijk fris. Ik heb zelfs handschoenen en een muts gekocht! Aangezien we naar ons avontuur in de bergen ook nog een gletser gaan beklimmen.
Alles goed daar???
Liefs Anne Maie en Wendy
Alles goed daar???
Liefs Anne Maie en Wendy
woensdag 13 oktober 2010
Lekker eten in de grot van Lijishan
Deze holbewoners zijn weer in de bewoonde wereld! We hebben drie dagen in grot geslapen in Lijishan. In deze grot was geen stromend water. In dit kleine plaatsje wonen nog maar 40 mensen. Deze mensen wonen in grotten. Nog geen 5 jaar geleden woonden er nog 600 mensen, maar de afgelopen jaren hebben veel mensen hun grot verlaten. Mede doordat het leven in dit dorpje zeer primitief is. We zagen dan ook veel grotten waar alle meubels nog in stonden, maar met een dikke laag stof. Wij waren drie dagen bij een traditioneel chinees gezin. Waarvan de vrouw zeer volgzaam was en alles deed wat manlief zei. Wij werden enorm in de watten gelegd en hebben drie dagen heerlijk gegeten. Ik ben de chinese keuken nu wel wat meer gaan waarderen. De afgelopen weken viel het eten in China me nogal tegen, maar deze vrouw kon wel erg lekker koken. We kregen 4 keer per dag warm eten.. ben bang dat ik hier niet ga afvallen! Het dorpje lag in een prachtige vallei. Het was er zo mooi. We zaten echt midden tussen de bergen. De mensen in dit plaatsje verbouwen hun eigen eten! We waren op een gegeven moment bij een vrouw van 96 jaar thuis. Zij deed nog ales zelf. Alleen maakte ze het zelfde geluid als haar geiten Eerst dacht ik dat ze naar me lachte, maar dit geluid maakte ze om de drie seconde en werkte bij enorm op mijn lachspieren. Net zoals de boerende chinezen. Bij de chinese familie zaten we aan tafel te praten. (Met handen en voeten) en Mister Lui zat zo hard in mijn oor te smakken dat ik zijn vrouw niet kon horen.. erg genant, maar ik kreeg er echt de slappe lach van.
Inmiddels zijn we naar een bus reis van 12 uur in X ian aangekomen. Het regende de hele dag, waardoor er op sommige plaatsen bijna geen weg meer was. Maar naar wat vertraging vanavond laat toch ins onze hostel aangekoen. Dus nu erst even relaxen!!!!
Liefs Anne Marie en Wendy
Inmiddels zijn we naar een bus reis van 12 uur in X ian aangekomen. Het regende de hele dag, waardoor er op sommige plaatsen bijna geen weg meer was. Maar naar wat vertraging vanavond laat toch ins onze hostel aangekoen. Dus nu erst even relaxen!!!!
Liefs Anne Marie en Wendy
China weetjes
- Als je 1.75 of langer bent mag je als man 2 jaar vrijwillig in het leger... yoehoe!
- Ben je 1.85 dan heb je helemaal mazzel. Dan ga je door voor belangrijke functies als vlag hijsen.
- kinderwens? geen probleem! Eerste is gratis maar een tweede kost 500 euro. Het geld gaat naar de regering.
- 50 jaar geleden kregen de chinesen juist geld toe om veel kinderen te maken.
- Chinesen hebben echt geen vooruitziende blik (dit niet alleen t.a.v. de kinderen!)
- Veel chinesen hebben een Master in Fine Arts. Ze verkopen gek genoeg allemaal dezelfde kunstwerken. Beijing, ping yao...wat zullen ze voor kunst in Xi'an maken?
- Vrouw+vrouw = OK als je maar een T en een P bent (dan pas je in het straatbeeld). T ziet er uit en gedraagt zich als een man, De P is op en top vrouw: lange haren wapperen in de wind en hoge hakjes. Hand in hand zijn ze net een standaard stel totdat de jas even open gaat: uhhhh zag je dat??
- Wendy is niet echt een T en Annie ook nie, dus wij lopen niet hand in hand.
- We krijgen ster allures: wij zijn de grootste toeristenattractie van China! dagelijks willen mensen met ons op de foto! heb altijd al gedacht dat ik fotomodel had kunnen worden.
- Chinesen recyclen alles, maar dan ook echt ALLES. We lopen achter met ons glas, papier en plastic.
- Ze smakken! Ze boeren! Ze spugen! niks romantisch uiteten!
- Dagboek schrijven is een trekpleister: we zouden er geld voor moeten vragen. zo veel chinesen aan de tafel om ons heen!
- Veel vissen in huis betekent rijkdom: op naar de dierenwinkel mensen! Misschien een leuk welkomscadeau als we terugkomen? :-))))
Meer China weetjes? Dit is pas het begin!
Check, check, dubbel check de blog laterssss.
Gezien Top Tien
- Chinese Muur: frisse lucht! (wendy hoest al bijna een week zwarte smogwolken.) En behalve dat is het gewoon echt een waanzinnige plek en een bijzondere ervaring.
- Verboden stad of zomer paleis?! Moeilijk kiezen, beiden indrukwekkend en het zomerpaleis betoverend, met zelfs een verrassend opera optreden op het oudste openlucht podium.
- Hutongs- de bedrijvigheid in de volksbuurtje in beijing: hoe vil je een vis? (iek!) Een kijkje bij de kapper, de slager (die met zijn blote armen op het vlees hangt en zit te sms-en) en de 'oude van dagen' die zitten te kaarten op straat.
- Stappen: karaoke achter het raam (misschien een leuk idee voor de wallen?) en dansen in club Destination. Waar Cindy en March helemaal door het dolleheen waren om een westers vrouwenstel te ontmoeten. (wij dachten dat March een jongen was...hahaha dat verklaart het P en T verhaal! - zie hieronder).
- Art Center 798: een oude russische munitie fabriek waar nu de kunstscene van Beijing huishoudt.
- Mr Lui Wei Zuhang: een oude wijze chinees die ons het echte chinese leven heeft laten zien in Ping Yao. Van middelbareschool tot een chinese apotheker, waar ze de kruiden op de binnenplaatst aan het bereiden waren, een recycle huis (te ranzig voor woorden), een kijkje bij een familie thuis (ze delen 1 binnenplaats met 5 generaties - opa was er ook, 82 lentes jong) en een oud ziekenhuis (we hopen dat we niks breken want het rontgenapparaat was uit het jaar nul en de kamer werd tevens gebruikt als fietsenstalling en opslag van schroot & stof.
- Eten in een klein studentencafe (Wendy noemde het 'de varkensstal): overal lagen botjes en etensresten.
- Cultureeluitje naar Lao She Tea house
- Dagje nietsen bij een tempel buiten Ping Yao
- Morgen en de rest van de reis! dus keep following us :-)
Illegale publicatie
We worden gecensureerd! Met dank aan de chinese overheid hebben jullie zo lang moeten wachten op onze eerste verslaggeving. Maar via een zeer betrouwbare kanaal kunnen wij nu toch meer dan rooksignalen en postduiven jullie kant op sturen.
zondag 26 september 2010
Back(big)pack gepakt!
De backpack is vol, maar ik heb mijn tas nog niet gepakt! ?? Er zitten alleen nog maar cadeautjes en kleding in wat ik de afgelopen periode gekregen of gekocht heb, dus dat wordt straks nog erg moeilijk! Straks eerst bij pa op bezoek in het ziekenhuis op en afscheid nemen... (zal niet mee vallen) en daarna dan toch echt de tas pakken en er weer dingen uithalen! Kortom daar heb ik nog een hele dagtaak aan!
Maar we zijn er klaar voor hoor!!!!!!!!!
Nogmaals iedereen bedankt voor de mooie woorden en leuke verassingen!
Tot over 5 maanden!
Maar we zijn er klaar voor hoor!!!!!!!!!
Nogmaals iedereen bedankt voor de mooie woorden en leuke verassingen!
Tot over 5 maanden!
zaterdag 25 september 2010
Bank date - hmmm
Het is zaterdagochtend en ik ben al om half 8 wakker. En de meeste van jullie weten wel dat dat voor mij uitzonderlijk vroeg is want ik ben geen ochtend mens. De afgelopen week heb ik bergen verzet en dus lig je dan, wanneer je bijna vrij bent, strak in bed. Vandaag het laatste regeldagje. Nog 4 uurtjes werken en dan met de beentjes omhoog...dat wordt een heerlijk zaterdagavondje op de bank! "Wat? Anne-Marie en Wendy op de bank?" Ja, écht waar. Hmmm, ik kan niet wachten!
maandag 20 september 2010
Borrel in het HART!
Lieve vrienden, vage kenissen en kroegmaatjes,
Was weer erg gezellig zaterdag!!!!! Leuk dat jullie er allemaal waren!
Bedankt voor alle lieve woorden, kaartjes en kadootjes. `s Nachts om een uurtje of 4, toen we uitgeput op de bank plofte....kwam pas echt het besef dat het nu echt gaat gebeuren.. ..over een week zitten we in China!
Woehoe!!!!!!!! Peking here we come!!!
Was weer erg gezellig zaterdag!!!!! Leuk dat jullie er allemaal waren!
Bedankt voor alle lieve woorden, kaartjes en kadootjes. `s Nachts om een uurtje of 4, toen we uitgeput op de bank plofte....kwam pas echt het besef dat het nu echt gaat gebeuren.. ..over een week zitten we in China!
Woehoe!!!!!!!! Peking here we come!!!
zondag 12 september 2010
10 redenen om thuis te blijven!
- Boer zoekt vrouw... maandagochtend altijd een goed gesprek
- de Carrière... met hoofdletter c
- Kerst... piek jij of piek ik?
- Ons spaarvarken... straks sterk ondervoed
- Het weer... minder zon = minder rimpels
- De nieuwste winter collectie... Uggs, Uggs, Ugly Uggs
- IJskrabben... hmmmm om 7:00 's ochtends!
- Zondag... studio bord op schoot
- Boerenkool met worst... sambal bij?
- NS... sorry er liggen blaadjes op het spoor
woensdag 8 september 2010
India Cuisine Bolly Wood
Indiaas eten en Bolly wood films kijken in Rotterdam! Het avondje met Trijntje in Rotterdam was al een goede generale voor India!!!!!!
blaren op mijn handen!
Vandaag in Rotjeknor de halve Kruidvat leeggekocht.. naar diverse adviezen van vrienden heb ik inmiddels een complete apotheek thuis!.. muggencreme, toiletdoekjes, zonnebrand, anti diaree.... etc! De tas was zo zwaar, dat ik nu de blaren op mijn handen heb! Maar het mag de pret niet drukken! Nog steeds met een big smile aan het aftellen!
zondag 5 september 2010
live your life to the max!
nog 3 weken en we zitten in el plano! wooeeepie.
we kunnen niet wachten. Het aftellen is begonnen.
Afgelopen woensdag ons eerste
'oh..dus we zien jullie niet meer'
toen Bobby en Petra na een gezellig avondje op huis aan gingen.
Komende week een eerste afscheidsetentje.... bizar hoor, het komt nu écht dicht bij!
Abonneren op:
Posts (Atom)