woensdag 22 december 2010
National Geographic live!
Hier 1 bericht van Junglewalker Annie & Rhinospotter Wen.
In Chitwan National park in het zuiden van Nepal zijn we tot het uiterste gegaan om een rhino te zien.
De ochtend begon over de Rapti Rivier met een boottocht. Daar zagen we na het opstijgen van de mist opeens een krokodil die lag op te warmen in de zon. Wow! Dat is echt gaaf...zit je daar in een bootje met zijn tweeen en de gidsen...je hoort alleen maar vogels en verder is het muisstil. Ligt er opeens zo'n engert, vlakbij je op de oever...Die met de lange puntige bek eet gelukkig alleen vis dus we voelde ons nog wel redelijk relaxt. Maar bij de stroomversnelling moesten we uit de boot even een stukje over land lopen en toen lag er opeens een krokodil met een stompe neus...en die lust heel graag mensen! De gidsen maanden ons tot doorlopen maar wij, echte thrill seekers en kodak toeristen moesten natuurlijk wel even wat plaatsjes schieten.
De boottocht vervolgde en langs de rivier zagen we veel vogels, waaronder ook 3 verschillende ijsvogels! Te gek.
De dag vervolgde wat minder spannend want na 6 uur hiken hadden we nog geen Rhino gezien. Maar trouwens wel gehoord. We liepen langs een vlakte met 2 meter hoog 'olifanten'gras toen we opeens een heel laag geluid hoorde. Bleken er vlakbij 2 mannetjes neushoorns in gevecht te zijn. Onze gids (met 1 oog) trok wit weg en riep "climb a tree, climb a tree!" waarop onze tweede gids - een nepalese look-a-like van Pinkeltje, een boom in schoot. Of het boomklimmen nou voor veiligheid of voor een beter zicht was is me nog niet duidelijk maar ik klom er in ieder geval achter aan voor dat laatste... ikdacht 'nu zal ik wat zien ook!' maar nee hoor. Wendy bleef aan de grond, terwijl de gids zich zowat achter haar verstopte, en stak haar hoofd om het hoekje van de struik...Zij zag als enige de enorme kont van de neushoorn in het gras verwdijnen...haha eingelijk best wel spannend.
S'avonds slapen we in een klein guesthouse waar na het eten niet veel te beleven is en na een lange dag liggen we om 9 uur!!! al in bed. De volgende ochtend zijn we dus weer vroeg uit de veren, onze gidsen zijn er helemaal klaar voor. Ze zijn helemaal gefixeerd op het zoeken van een rhino...en nu voel je m al aankomen. Als je iets heeeeel graag wilt zien en als je er dan ook nog naar gaat lopen zoeken...tja dan vind je het meestal niet. Dus op dag 2, na 9 uur lopen en 1 kwartiertje pauze, nog geen rhino gezien. Uitgeput zitten we bij de bushalte waar we wachten op zo'n typische overladen (met mensen op het dak) bus die ons terug moet brengen naar Chitwan.
maar National Geographic Live wordt vervolgd...het is als een sprookje: eind goed, al goed.
In Chitwan National park in het zuiden van Nepal zijn we tot het uiterste gegaan om een rhino te zien.
De ochtend begon over de Rapti Rivier met een boottocht. Daar zagen we na het opstijgen van de mist opeens een krokodil die lag op te warmen in de zon. Wow! Dat is echt gaaf...zit je daar in een bootje met zijn tweeen en de gidsen...je hoort alleen maar vogels en verder is het muisstil. Ligt er opeens zo'n engert, vlakbij je op de oever...Die met de lange puntige bek eet gelukkig alleen vis dus we voelde ons nog wel redelijk relaxt. Maar bij de stroomversnelling moesten we uit de boot even een stukje over land lopen en toen lag er opeens een krokodil met een stompe neus...en die lust heel graag mensen! De gidsen maanden ons tot doorlopen maar wij, echte thrill seekers en kodak toeristen moesten natuurlijk wel even wat plaatsjes schieten.
De boottocht vervolgde en langs de rivier zagen we veel vogels, waaronder ook 3 verschillende ijsvogels! Te gek.
De dag vervolgde wat minder spannend want na 6 uur hiken hadden we nog geen Rhino gezien. Maar trouwens wel gehoord. We liepen langs een vlakte met 2 meter hoog 'olifanten'gras toen we opeens een heel laag geluid hoorde. Bleken er vlakbij 2 mannetjes neushoorns in gevecht te zijn. Onze gids (met 1 oog) trok wit weg en riep "climb a tree, climb a tree!" waarop onze tweede gids - een nepalese look-a-like van Pinkeltje, een boom in schoot. Of het boomklimmen nou voor veiligheid of voor een beter zicht was is me nog niet duidelijk maar ik klom er in ieder geval achter aan voor dat laatste... ikdacht 'nu zal ik wat zien ook!' maar nee hoor. Wendy bleef aan de grond, terwijl de gids zich zowat achter haar verstopte, en stak haar hoofd om het hoekje van de struik...Zij zag als enige de enorme kont van de neushoorn in het gras verwdijnen...haha eingelijk best wel spannend.
S'avonds slapen we in een klein guesthouse waar na het eten niet veel te beleven is en na een lange dag liggen we om 9 uur!!! al in bed. De volgende ochtend zijn we dus weer vroeg uit de veren, onze gidsen zijn er helemaal klaar voor. Ze zijn helemaal gefixeerd op het zoeken van een rhino...en nu voel je m al aankomen. Als je iets heeeeel graag wilt zien en als je er dan ook nog naar gaat lopen zoeken...tja dan vind je het meestal niet. Dus op dag 2, na 9 uur lopen en 1 kwartiertje pauze, nog geen rhino gezien. Uitgeput zitten we bij de bushalte waar we wachten op zo'n typische overladen (met mensen op het dak) bus die ons terug moet brengen naar Chitwan.
maar National Geographic Live wordt vervolgd...het is als een sprookje: eind goed, al goed.
Neushoorn in de beek
Neushoorn in de beek, originally uploaded by vijfmaandenoprijst.
Wij hebben zelf de audio bij deze video nog niet gehoord...Maar het zal zeker heel enthousiast zijn want we waren al 3 dagen op stap om een rhino te spotten en het wilde maar niet lukken. Uiteindelijk gingen we de derde avond een wandelingetje maken en toen stonden daar opeens 2 joekels van Neushoorns. Die met de grote punt is papa..ongeveer 33 en het jong is ongeveer 4 jaar. We waren echt zo ongelooflijk blij dat we dit nog mochten meemaken! maar toen de neushoorn richting Wendy waggelden toen dachten we wel: WEG WEZEN!!!!
Paragliding: the freaking best thing on earth!!
Voor wie zich al zorgen begon te maken, we hebben het overleefd hoor!
Nepal is zo'n geweldig land met tal van opties voor de (wanna be :-) buitensporter dat de tijd omvliegt.
Het paragliden was echt helemaal niet eng. Ik dacht dat het koudzweet me zou uitbreken maar het viel me alles mee! Even had ik knikkende knietjes... ik stond weg te dromen bij de prachtige besneeuwde toppen van de Annapura 1 & 2 en Macha Pucha toen ik opeens dacht 'wat staan we hier nou eigenlijk te staan'. Zegt mijn bulgaarse instructeur "we're waiting for a good wind for take off'... Ik dacht aaaaahhhhhhh, opletten!! En vlak daarna moest ik als een gek rennen om vaart te maken. Het rare is dat de vertrekplek maar 6 meter lang is, enorm hobbelig en bergafwaarts dus je voelt bijna geen grond onder je voeten... en bovendien heb je een enorm tuig aan je kont hangen en zit je vastgeketend aan een kerel van toch zeker 90 kilo. HOE KAN JE DAN IN GODSNAAM RENNEN??? leg mij dat eens uit!!
Ik had mijn voorgangers, die niet lang door renden en snel gingen zitten, heel snel naar beneden zien afdalen. Maar ik had ook wat chinese meiden zien door rennen tot ze spartelden in de lucht en zij gingen meteen met de termiek omhoog... Je hoeft op zich niet bang te zijn dat je niet vliegt en in de afgrond stort want er komt uiteindelijk heus wel wind in de parachute....dus volgens mij zag het er behoorlijk lachwekkend uit maar ik heb gerend voor wat ik waard was :-)
en WAUUUUUUUUUUUWWWWW wat is het geweldig mensen!! Dit moeten jullie allemaal een keer proberen. Wendy vertelde dat 1 van haar vriendinnen, Jantien, een keer is gaan paragliden boven het eiland van Maurik vlak bij Culemborg dus ik regel wel een busje :-)
Het geruisloos zweven als een vogel in de lucht is echt een magisch gevoel. En Andrea zocht telkens naar warme luchtstromen en we stegen langzaam om hoog. De omgeving was prachtig met akkerterrassen onder ons en de besneeuwe toppen op de achtergrond. Het meer was in mist gehult een mysterieus gezicht...
Omdat onze instructeurs vrienden zijn proberen ze elkaar op tezoeken en circelen wendy en ik dan weer boven dan weer onder elkaar langs...Er waren ook hele grote arends en gieren. Ze komende naar de paragliders toe omdat ze van de zelfde luchtstroom gebruik maken om de zweven (sterker nog, de paragliders wachten en kijken waar de vogels vliegen om te bepalen wanneer ze zelf opstijgen). 1 van de vogels scheerde over mijn parachute, een grote jongen van 2,5 meter breed...het was echt een verbluffend gezicht zelfs Andrea moest er van WAUWEN :-)
Terwijl wendys instructeur haar allemaal weetjes vertelde over de omgeving en haar al een korte cursus gaf (want wendy wilde wel heel graag weten of ze dit ook zelf kon leren) stortte mijn Andrea zich in de acrobatische fase:' I show you some trick' en voordat ik kon zeggen dat ik niet zo'n sterke maag heb gingen we als een wervelwind naar beneden...in hele kleine bochtjes. Misschien had hij toen een filmpje van me moeten maken want ik vond het behoorlijk eng en werd een beetje groen...maar snel daarna scheerden we over een enorme boom en moest ik mijn benen intrekken voor de landing! WAT WAS DIT WAANZINNIG! NOG EEN KEERTJE, NOG EEN KEERTJE!!!
Nepal is zo'n geweldig land met tal van opties voor de (wanna be :-) buitensporter dat de tijd omvliegt.
Het paragliden was echt helemaal niet eng. Ik dacht dat het koudzweet me zou uitbreken maar het viel me alles mee! Even had ik knikkende knietjes... ik stond weg te dromen bij de prachtige besneeuwde toppen van de Annapura 1 & 2 en Macha Pucha toen ik opeens dacht 'wat staan we hier nou eigenlijk te staan'. Zegt mijn bulgaarse instructeur "we're waiting for a good wind for take off'... Ik dacht aaaaahhhhhhh, opletten!! En vlak daarna moest ik als een gek rennen om vaart te maken. Het rare is dat de vertrekplek maar 6 meter lang is, enorm hobbelig en bergafwaarts dus je voelt bijna geen grond onder je voeten... en bovendien heb je een enorm tuig aan je kont hangen en zit je vastgeketend aan een kerel van toch zeker 90 kilo. HOE KAN JE DAN IN GODSNAAM RENNEN??? leg mij dat eens uit!!
Ik had mijn voorgangers, die niet lang door renden en snel gingen zitten, heel snel naar beneden zien afdalen. Maar ik had ook wat chinese meiden zien door rennen tot ze spartelden in de lucht en zij gingen meteen met de termiek omhoog... Je hoeft op zich niet bang te zijn dat je niet vliegt en in de afgrond stort want er komt uiteindelijk heus wel wind in de parachute....dus volgens mij zag het er behoorlijk lachwekkend uit maar ik heb gerend voor wat ik waard was :-)
en WAUUUUUUUUUUUWWWWW wat is het geweldig mensen!! Dit moeten jullie allemaal een keer proberen. Wendy vertelde dat 1 van haar vriendinnen, Jantien, een keer is gaan paragliden boven het eiland van Maurik vlak bij Culemborg dus ik regel wel een busje :-)
Het geruisloos zweven als een vogel in de lucht is echt een magisch gevoel. En Andrea zocht telkens naar warme luchtstromen en we stegen langzaam om hoog. De omgeving was prachtig met akkerterrassen onder ons en de besneeuwe toppen op de achtergrond. Het meer was in mist gehult een mysterieus gezicht...
Omdat onze instructeurs vrienden zijn proberen ze elkaar op tezoeken en circelen wendy en ik dan weer boven dan weer onder elkaar langs...Er waren ook hele grote arends en gieren. Ze komende naar de paragliders toe omdat ze van de zelfde luchtstroom gebruik maken om de zweven (sterker nog, de paragliders wachten en kijken waar de vogels vliegen om te bepalen wanneer ze zelf opstijgen). 1 van de vogels scheerde over mijn parachute, een grote jongen van 2,5 meter breed...het was echt een verbluffend gezicht zelfs Andrea moest er van WAUWEN :-)
Terwijl wendys instructeur haar allemaal weetjes vertelde over de omgeving en haar al een korte cursus gaf (want wendy wilde wel heel graag weten of ze dit ook zelf kon leren) stortte mijn Andrea zich in de acrobatische fase:' I show you some trick' en voordat ik kon zeggen dat ik niet zo'n sterke maag heb gingen we als een wervelwind naar beneden...in hele kleine bochtjes. Misschien had hij toen een filmpje van me moeten maken want ik vond het behoorlijk eng en werd een beetje groen...maar snel daarna scheerden we over een enorme boom en moest ik mijn benen intrekken voor de landing! WAT WAS DIT WAANZINNIG! NOG EEN KEERTJE, NOG EEN KEERTJE!!!
zondag 12 december 2010
Waarom hebben we in godsnaam getwijfeld om naar Nepal te gaan?
Wauw Nepal is te gek! Echt prachtig om tussen de bergen te zitten en vanaf het dak de sneeuwtoppen te zien! De eerste dagen zijn we in Kathmandu. Echt zo fijn om in een stad te lopen waar mensen je met rust laten en niet steeds proberen iets te verkopen of aan je vertellen dat ze een vriend in Amsterdam hebben. Het is hier echt veel relaxter dan in India! De eerste avond in Kathmandu zijn we naar een kroeg geweest waar een ontzettend goed bandje speelde. We waren echt in ons element om weer even in een kroeg te zijn, live muziek te horen. Dit hadden we een beetje gemist. Kathmundu barst van de gezellige restaurantjes en barratjes. Maar natuurlijk hebben we ook cultureel gedaan, een stadswandeling gemaakt langs diverse tempels en zijn we een dag naar Barakphur geweest. Dit was werkelijk een openluchtmuseum. Zo prachtig.. We hadden het gevoel dat we op een filmzet liepen! Inmiddels zijn we in Pakhora, we zijn hier om te hiken. we zitten midden in de bergen, tussen de sneeuwtoppen..we gaan hier een meerdaagse trekking doen,
maar eerst staat er morgen nog iets anders op het programma: PARAGLIDING! Iets wat ik al heel graag wil. Anne vindt het een beetje eng, maar durft met mij de sprong te wagen! (en dat is heel wat, want in de Phyton in de Efteling durft ze niet)
maar eerst staat er morgen nog iets anders op het programma: PARAGLIDING! Iets wat ik al heel graag wil. Anne vindt het een beetje eng, maar durft met mij de sprong te wagen! (en dat is heel wat, want in de Phyton in de Efteling durft ze niet)
vrijdag 10 december 2010
Varanassi
Vier dagen Varnassi waren zeer indrukwekkend! De Ganges is voor de Hindu `s een belangrijke plaats. De een staat zich te wassen in de Ganges, de ander drinkt het water of gooit een lijk in het water.. en tsja daar vaar je dan met je bootje! Met de boot konden wij vanaf het water de crematie plaatsen bekijken. Voor ons toch te bizar dat je mensen op brandstapels ziet liggen en zeker wanneer er een los been met een voet door iemand op de brandstapel wordt gegooid. We hebben in Varnassi veel gezien en geleerd over de cultuur, maar we zijn er ook aan toe om door te reizen!
dinsdag 7 december 2010
100% OK
Zonet is het wereldnieuws geworden dat er hier in varanassi een bom is afgegaan bij de belangrijkste avondceremonie bij 1 van de crematieplaatsen langs de ganges. Gelukkig waren wij veilig in ons hotel! We hebben de enorme klap wel gehoord en de ramen voelen trillen maar zijn dus 100% veilig en OK. Morgen is onze laatste dag in varanassi maar dan gaan we echt giga onze snor drukken van alle belangrijkse sites en plekken waar veel mensen samen komen...niet meer shoppen op de bazaar dus (misschien ook maar beter voor onze portemonee). Lieve mensen maakt u niet ongerust! liefs Anne-Marie & Wendy
maandag 6 december 2010
We hebben een tijger in het wild gezien!
Na het wildspotten in Panna nationaal park, waar we gazelles, anti lopes en krokodillen hadden gezien zijn we afgereist naar Bandagarhv nationaal park, omdat we dolgraag een tijger in het wild wilden zien. Eenmaal in Bandagarhv aangekomen hoorden we al van diverse andere reizigers dat ze geen tijgers hadden gezien, maar met volle moed gingen we de volgende ochtend om 6:00 op safari. In de jeep was het stervens koud en in het national park was nog weinig leven. Rond 7:00 hoorde je een beetje de eerste vogels fluiten. Het schijnt dat de tijgers `s nachts jagen en tegen de ochtend rond 8:00 gaan slapen. De jeep waar wij in zaten reed behoorlijk hard en bleef maar rijden. Ondertussen zat ik atrak rond te kijken voor een tijger, maar hij reed best wel door, dat het eigenlijk onmogelijk was. Het was inmiddels al een uur om 9:00 en ineens stonden we stil. Tiger, tiger zei de gids.. ?? ik zag nog niets.. maar ineens zag ik een tijgerkop boven het riet uitkomen. Na een paar minuten begon hij heen en weer te ijsberen en kwam hij dichter bij. Toen pas zag ik wat voor grote jongen het was. Het was een mannetjes tijger en echt ontzettend groot, maar zo ontzettend gaaf om een tijger in het wild te zien!
donderdag 2 december 2010
Voor onze Die Hard Fans! Een lekkere lange lap tekst.
Wij hebben het echt super in India! We zitten nu in Khajuraho en hebben vandaag de kamasutra tempels bezocht... Oeeeeeii rode oortjes :-) Echt wel een hele bijzondere plek met tempels uit de 10 en 11 eeuw, dus mensen als jullie nog behoefte hebben aan wat inspiratie dan is het zeker een bezoekje waard!
Morgen reizen we door naar Panna National Park, maar voordat we daar opgegeten worden door een tijger :-) nog even een terugblik op onze reis...
1 dag Mumbai was te gek maar we hadden heel veel zin in strand dus onze reis begint pas echt in...
Goa:
De eerste dagen waren echt vakantie, lekker op het strand liggen (ook als het regende), bij een strand tentje chillen, kayakken en dolfijnen spotten. (nouja Wendy dan want telkens als er 1 boven sprong zat Anne-Marie net de andere kant op te kijken). Vanaf de strandtent konden we tegen het eind van de dag als we een biertje zaten te drinken de dolfijnen in de baai zien zwemmen, zo dicht bij kwamen ze: echt te gek. We hadden een leuk bamboe hutje op het strand en hele gezellige indiase buren: Santhos en Yogita. Zij vertelden ons al heel veel over de indiase cultuur: over hun LOVE marriage en het Hindoeisme. Ook schilderde Yogita nog een super mooie handschildering bij Anne-Marie en namen ze ons mee uiteten: KRAB! "IEEEEkkkk" riep Wendy "hij leeft nog!". "Wat 'n joekel" zei Anne-Marie die het hele beest zelf moest verorberen aangezien Yogita en Santhos die dag geen krab mochten eten vanwege het geloof....
Na een marathon van regen (wel 48 uur aaneengesloten...het water droop 's nachts door het dak het bed in!) zijn we gevlucht naar Delhi.
Delhi
In Delhi maakte we kennis met het echte india. De chaos, het verkeer, de koeien, bedelaars, mensen die op straat slapen, het eindeloze getoeter: wat een hectiek! Dit was wel even iets anders dan Goa. Maar eerlijk gezegd viel het ons niet tegen, we vonden Delhi eigenlijk hartstikke leuk en ondanks het getoeter en de smog hadden we nog wel langer in Delhi willen blijven.
Wat we hebben bekeken aan officiele bezienwaardigheden (de straat is ook al een heel schouwspel!): Het Rode Fort, Jamei Masjid moskee, het avondzingen bij een Tempel en het Gandhi museum. Vooral dat laatste maakte heel veel indruk op ons. We weten allebij veel van Gandhi en hebben thuis samen nog een DVD over zijn leven gekeken maar als je daar in het museum staat lopen de rillingen over je rug: het een heel bijzonder man.
Pushkar
De show must go on: dus pakken we een trein van Delhi naar Pushkar. Het landschap is bruin (op het gekleurde afval naast de rails na dan) en droog. Voor het eerst wordt ook het beeld wat iedereen ons heeft geschets van India bevestigd. We zien heel veel afval en arme mensen, mensen die langs de rails totaal ongegeneerd hun behoeften zitten te doen en families die een hutje hebben op enorme afvalhopen, kinderen die lekker in deze ranzige rommel aan het spelen zijn...hmmmm
Pushkar is een klein stadje, best wel een beetje toeristisch en helemaal wanneer wij er zijn want dan is er net de jaarlijkse CAMELFAIR.Wat een evenement!! Neeeeee we hebben geen kameel gekocht maar wel rondgelopen tussen 15.000 kamelen. Elke kameel zag er anders uit, bijna allemaal geschoren, de 1 met henna stippen en bloemen de ander met een funcky hairstyle of belletjes en andere versierels. Eentje had een 06 nummer in zijn haren geschoren, voor het geval iemand geinteresseerd was! hahah.
Verder is Pushkar een kleurrijk stadje met in het midden een heilig water, waar hindoes dagelijks bij elkaar komen om te badderen. Dit is een indrukwekkend ritueel. Ook wij worden bij dit meer door een Brahma priester gezegend. Ook ontmoetten we bij dit meer Narci, en nog geen dag later is hij onze trommelleraar. Van hem krijgen we onze eerste Naghara les. We waren allebij erg enthousiast hier over maar Wendy is helemaal los gegaan: die heeft een hele set gekocht!!!! Kaart verkoop voor haar eerste tournee start als we terug zijn :-)
Udaipur
Even 4 dagen op 1 plek: heerlijk! Udaipur is een romantisch stadje met in het midden een groot meer. Daar ligt het sprookjesachtige Lakepalace. Tot grote vreugde van Wendy konden we met een bootje hier naar toe varen. We hadden het heel erg naar ons zin op het eiland en helemaal een lekker hoekje op het dak gevonden toen een nederlandse toerist pinnig zei: " Heb je een optie op deze plek ofzo?". "Als u een foto wilt maken dan wil ik best wel even aan de kant gaan voor u hoor, als u dat wilt"...wat zijn we toch netjes opgevoed. :0)
Het Hindoeistische Paleis van de Rasputs was waanzinnig mooi...bijn niet te omschrijven (dus wacht nog ff op de foto's!). Anne-Marie heeft hier een miniatuurschilder cursus gedaan, en meteen echte vrienden gemaakt want na 3 dagen werden we uitgenodigd voor een hindoeistische bruiloft.Wat overigens heel bijzonder (lekker eten!!) maar ook een beetje hilarisch was. Het bruidspaar op een koninklijke troon op een podium terwijl wij, 2 nederlandse toeristen, als aapjes naar ze stonden te kijken. Maar hier zeggen ze: " hoe meer mensen op je bruiloft hoe meer geluk". Wij hadden het gevoel van 'partycrashers', een beetje de toko leeg vreten terwijl je niemand kent en dan weer aftaaien...maar goed we hebben wel geluk gebracht :-) Life is a walk in the park sometimes!!
Ook zijn we in Udaipur nog een dagje op stap geweest met TUKTUK man Jamil. Nouja man....misschien beter kabouter (volgend jaar wil hij mee naar carnaval!gaan wij als paddestoel), het was de kleinste man van india :-)) met een gouden hart. Hij heeft ons geweldige dingen laten zien zoals de Spices Markt, een Prinsentuin, een Tombe site en uizichtpunt. En omdat het zo ongelooflijk regende hebben we ook dik 2uur indiase thee zitten drinken in zijn TUKTUK, 's avonds toen Anne tekenles had is hij ook nog met Miss wendy gaan shoppen. Vlak buiten Udaipur zijn we naar de Indiase versie van Archeon geweest. Leuk om van 'Uncle' van alles over het traditionele dorpsleven te leren en daarna ook nog een hedendaags dorp te bezoeken. Daar kwamen we bij mensen thuis en legde hij ons de verschillen uit van de huizen en kasten, al konden we soms het verschil tussen de huizen niet zo goed zien.
Jodhpur
willen jullie dat we een muisarm krijgen ofzo?
Er was een fort.
Het was mooi
en toen weer door.
Jaisalmer
De sfeer in dit stadje pakte ons niet echt: we werden uit ons guesthouse gegooid!! omdat we niet op Kamelen safari wilden met de eigenaar. Maar we hadden lekker wel de hele middag aan het zwembad gelegen: lekker puh! Toch de volgende dag op safari met de concurrent...tja. Twee dagen kamelen rijden door de woestijn, helpen met koken, rennen over de zandduinen, zingen bij het kampvuur en slapen onder de sterren ('s nachts trok het eindelijk open, jaaaaaa want overdag hadden wij weer eens regen)...het was romantisch maar op momenten ook wel surrealistisch omdat ze de vlakte aan het volbouwen zijn met moderne windmolens dus op weg naar huis leek het wel of we verdwaald waren in een albumcover van Pink Floyd.
Next stop: Barathpur / Keoladeo National Park
Vogeltjes kijken!!! Lekker de natuur in, daar hebben we echt naar uitgekeken. Het meest bijzondere waren de nesten van Kraanvogels met krijsende jongen en het zware wieken van de vleugels van de ouders die af en aan vlogen met eten. (we weten nu dat we niet naast schiphol willen wonen, wat een herrie!!) Met de Gids zijn we op pad geweest en hij heeft ons heel veel laten zien, van lepelaars tot kingfishers, uilen, neushoornvogel, blue jay maar ook een mega grote schildpad van 450 jaar oud en herten, jakhalzen, antilopen...volgens mij zag hij zelf ook af en toe een tijger of had hij gewoon niet zo'n zin om door te lopen :-)))) ?
Agra
De stukjes worden korter!! (jaaaa uhhhh luister: morgen moeten we vroeg op want om kwart over 5 komt de taxi ons halen omdat we naar een national park gaan!) De city of TAJ MAHAL waanzinnig! Echt een hoogtepunt. Ik had het niet verwacht maar als je er voorstaat is het oogverblindend mooi, geen foto die je die indruk kan geven. De grootsheid en simpelheid (er zij niet veel tierlantijntjes) makende Taj mahal heel bijzonder. Maar al die kleuren steentjes waarmee ze bloemen mozaiek hebben ingelegd zijn ook onwaarschijnlijk mooi van kleur. We hebben ons zeker een halve dag vergaapt aan dit bouw werk (terwijl half india - dat daar ook rondliep- zich aan ons vergaapte en constant vroeg of we op de foto wilden.)
In Agra hebben we ook nog een hele leuke riskja fietser ontmoeet: Salut! Hij heeft heel wat kilometers afgelegd om ons Agra te laten zien, om geld te halen (5 banken dicht), naar het postkantoor te gaan (jeetje wat een bureaucratisch gedoe!!!!) maaaarrrrr hij heeft ons ook mee genomen naar de FILM!! Een echte Bollywood kraker: ROBOT. te gek! 3 uur lang hindi movie, je zuo verwachten dat je in slaap valt maar de opervlakkige verhaal lijn nam zoveel bizarre wendingen dat we wel wakker bleven en die foute videoclips tussendoor hielpen ook wel! LACHEN hoor!
Khajuraho
We zijn hier al 4 dagen. We waren super blij dat we eindelijk in een mooi resort met zwembad zaten. Lekker even wat rust en genieten (en met geld gooien! wat we deze reis nog niet hebben gedaan.) We vonden dat we het wel even verdiend hadden. De laatste paar hotelkamers waren niet echt om over naar huis te schrijven (beetje gevangenis look-a-likes) en het reizen in de government bus is ook niet echt 'Deluxe' (200 kilometer voor maar 1 euro 20 maar dan moet je wel 6 uur lang de bus delen met zo'n 100 mensen!). Het luxe hotel wilde ons wel erg graag te gast houden. Jammer genoeg! Op de eerste avond toen we lekker samen een biertje dronken -op ons eigen terras- en een hapje lieten bezorgen door de roomservice werden we vergiftigd! Dit kotstte ons 3 dagen, maar we zijn nu wel maatjes door DIK en DUN. He` spetter van me!
Vandaag waren we voor het eerst opgeknapt en buiten het hotel. Na een ontbijtje zijn we naar de kamasutra tempel gegaan (Zoals aan het begin van deze essay gezegd: een hele mooie bijzondere plek!) en 's middags hebben we lekker een duikje genomen in het zwembad.
Nou nu op naar het wild. Het echte werk! TIJGERS SPOTTEN.
Morgen reizen we door naar Panna National Park, maar voordat we daar opgegeten worden door een tijger :-) nog even een terugblik op onze reis...
1 dag Mumbai was te gek maar we hadden heel veel zin in strand dus onze reis begint pas echt in...
Goa:
De eerste dagen waren echt vakantie, lekker op het strand liggen (ook als het regende), bij een strand tentje chillen, kayakken en dolfijnen spotten. (nouja Wendy dan want telkens als er 1 boven sprong zat Anne-Marie net de andere kant op te kijken). Vanaf de strandtent konden we tegen het eind van de dag als we een biertje zaten te drinken de dolfijnen in de baai zien zwemmen, zo dicht bij kwamen ze: echt te gek. We hadden een leuk bamboe hutje op het strand en hele gezellige indiase buren: Santhos en Yogita. Zij vertelden ons al heel veel over de indiase cultuur: over hun LOVE marriage en het Hindoeisme. Ook schilderde Yogita nog een super mooie handschildering bij Anne-Marie en namen ze ons mee uiteten: KRAB! "IEEEEkkkk" riep Wendy "hij leeft nog!". "Wat 'n joekel" zei Anne-Marie die het hele beest zelf moest verorberen aangezien Yogita en Santhos die dag geen krab mochten eten vanwege het geloof....
Na een marathon van regen (wel 48 uur aaneengesloten...het water droop 's nachts door het dak het bed in!) zijn we gevlucht naar Delhi.
Delhi
In Delhi maakte we kennis met het echte india. De chaos, het verkeer, de koeien, bedelaars, mensen die op straat slapen, het eindeloze getoeter: wat een hectiek! Dit was wel even iets anders dan Goa. Maar eerlijk gezegd viel het ons niet tegen, we vonden Delhi eigenlijk hartstikke leuk en ondanks het getoeter en de smog hadden we nog wel langer in Delhi willen blijven.
Wat we hebben bekeken aan officiele bezienwaardigheden (de straat is ook al een heel schouwspel!): Het Rode Fort, Jamei Masjid moskee, het avondzingen bij een Tempel en het Gandhi museum. Vooral dat laatste maakte heel veel indruk op ons. We weten allebij veel van Gandhi en hebben thuis samen nog een DVD over zijn leven gekeken maar als je daar in het museum staat lopen de rillingen over je rug: het een heel bijzonder man.
Pushkar
De show must go on: dus pakken we een trein van Delhi naar Pushkar. Het landschap is bruin (op het gekleurde afval naast de rails na dan) en droog. Voor het eerst wordt ook het beeld wat iedereen ons heeft geschets van India bevestigd. We zien heel veel afval en arme mensen, mensen die langs de rails totaal ongegeneerd hun behoeften zitten te doen en families die een hutje hebben op enorme afvalhopen, kinderen die lekker in deze ranzige rommel aan het spelen zijn...hmmmm
Pushkar is een klein stadje, best wel een beetje toeristisch en helemaal wanneer wij er zijn want dan is er net de jaarlijkse CAMELFAIR.Wat een evenement!! Neeeeee we hebben geen kameel gekocht maar wel rondgelopen tussen 15.000 kamelen. Elke kameel zag er anders uit, bijna allemaal geschoren, de 1 met henna stippen en bloemen de ander met een funcky hairstyle of belletjes en andere versierels. Eentje had een 06 nummer in zijn haren geschoren, voor het geval iemand geinteresseerd was! hahah.
Verder is Pushkar een kleurrijk stadje met in het midden een heilig water, waar hindoes dagelijks bij elkaar komen om te badderen. Dit is een indrukwekkend ritueel. Ook wij worden bij dit meer door een Brahma priester gezegend. Ook ontmoetten we bij dit meer Narci, en nog geen dag later is hij onze trommelleraar. Van hem krijgen we onze eerste Naghara les. We waren allebij erg enthousiast hier over maar Wendy is helemaal los gegaan: die heeft een hele set gekocht!!!! Kaart verkoop voor haar eerste tournee start als we terug zijn :-)
Udaipur
Even 4 dagen op 1 plek: heerlijk! Udaipur is een romantisch stadje met in het midden een groot meer. Daar ligt het sprookjesachtige Lakepalace. Tot grote vreugde van Wendy konden we met een bootje hier naar toe varen. We hadden het heel erg naar ons zin op het eiland en helemaal een lekker hoekje op het dak gevonden toen een nederlandse toerist pinnig zei: " Heb je een optie op deze plek ofzo?". "Als u een foto wilt maken dan wil ik best wel even aan de kant gaan voor u hoor, als u dat wilt"...wat zijn we toch netjes opgevoed. :0)
Het Hindoeistische Paleis van de Rasputs was waanzinnig mooi...bijn niet te omschrijven (dus wacht nog ff op de foto's!). Anne-Marie heeft hier een miniatuurschilder cursus gedaan, en meteen echte vrienden gemaakt want na 3 dagen werden we uitgenodigd voor een hindoeistische bruiloft.Wat overigens heel bijzonder (lekker eten!!) maar ook een beetje hilarisch was. Het bruidspaar op een koninklijke troon op een podium terwijl wij, 2 nederlandse toeristen, als aapjes naar ze stonden te kijken. Maar hier zeggen ze: " hoe meer mensen op je bruiloft hoe meer geluk". Wij hadden het gevoel van 'partycrashers', een beetje de toko leeg vreten terwijl je niemand kent en dan weer aftaaien...maar goed we hebben wel geluk gebracht :-) Life is a walk in the park sometimes!!
Ook zijn we in Udaipur nog een dagje op stap geweest met TUKTUK man Jamil. Nouja man....misschien beter kabouter (volgend jaar wil hij mee naar carnaval!gaan wij als paddestoel), het was de kleinste man van india :-)) met een gouden hart. Hij heeft ons geweldige dingen laten zien zoals de Spices Markt, een Prinsentuin, een Tombe site en uizichtpunt. En omdat het zo ongelooflijk regende hebben we ook dik 2uur indiase thee zitten drinken in zijn TUKTUK, 's avonds toen Anne tekenles had is hij ook nog met Miss wendy gaan shoppen. Vlak buiten Udaipur zijn we naar de Indiase versie van Archeon geweest. Leuk om van 'Uncle' van alles over het traditionele dorpsleven te leren en daarna ook nog een hedendaags dorp te bezoeken. Daar kwamen we bij mensen thuis en legde hij ons de verschillen uit van de huizen en kasten, al konden we soms het verschil tussen de huizen niet zo goed zien.
Jodhpur
willen jullie dat we een muisarm krijgen ofzo?
Er was een fort.
Het was mooi
en toen weer door.
Jaisalmer
De sfeer in dit stadje pakte ons niet echt: we werden uit ons guesthouse gegooid!! omdat we niet op Kamelen safari wilden met de eigenaar. Maar we hadden lekker wel de hele middag aan het zwembad gelegen: lekker puh! Toch de volgende dag op safari met de concurrent...tja. Twee dagen kamelen rijden door de woestijn, helpen met koken, rennen over de zandduinen, zingen bij het kampvuur en slapen onder de sterren ('s nachts trok het eindelijk open, jaaaaaa want overdag hadden wij weer eens regen)...het was romantisch maar op momenten ook wel surrealistisch omdat ze de vlakte aan het volbouwen zijn met moderne windmolens dus op weg naar huis leek het wel of we verdwaald waren in een albumcover van Pink Floyd.
Next stop: Barathpur / Keoladeo National Park
Vogeltjes kijken!!! Lekker de natuur in, daar hebben we echt naar uitgekeken. Het meest bijzondere waren de nesten van Kraanvogels met krijsende jongen en het zware wieken van de vleugels van de ouders die af en aan vlogen met eten. (we weten nu dat we niet naast schiphol willen wonen, wat een herrie!!) Met de Gids zijn we op pad geweest en hij heeft ons heel veel laten zien, van lepelaars tot kingfishers, uilen, neushoornvogel, blue jay maar ook een mega grote schildpad van 450 jaar oud en herten, jakhalzen, antilopen...volgens mij zag hij zelf ook af en toe een tijger of had hij gewoon niet zo'n zin om door te lopen :-)))) ?
Agra
De stukjes worden korter!! (jaaaa uhhhh luister: morgen moeten we vroeg op want om kwart over 5 komt de taxi ons halen omdat we naar een national park gaan!) De city of TAJ MAHAL waanzinnig! Echt een hoogtepunt. Ik had het niet verwacht maar als je er voorstaat is het oogverblindend mooi, geen foto die je die indruk kan geven. De grootsheid en simpelheid (er zij niet veel tierlantijntjes) makende Taj mahal heel bijzonder. Maar al die kleuren steentjes waarmee ze bloemen mozaiek hebben ingelegd zijn ook onwaarschijnlijk mooi van kleur. We hebben ons zeker een halve dag vergaapt aan dit bouw werk (terwijl half india - dat daar ook rondliep- zich aan ons vergaapte en constant vroeg of we op de foto wilden.)
In Agra hebben we ook nog een hele leuke riskja fietser ontmoeet: Salut! Hij heeft heel wat kilometers afgelegd om ons Agra te laten zien, om geld te halen (5 banken dicht), naar het postkantoor te gaan (jeetje wat een bureaucratisch gedoe!!!!) maaaarrrrr hij heeft ons ook mee genomen naar de FILM!! Een echte Bollywood kraker: ROBOT. te gek! 3 uur lang hindi movie, je zuo verwachten dat je in slaap valt maar de opervlakkige verhaal lijn nam zoveel bizarre wendingen dat we wel wakker bleven en die foute videoclips tussendoor hielpen ook wel! LACHEN hoor!
Khajuraho
We zijn hier al 4 dagen. We waren super blij dat we eindelijk in een mooi resort met zwembad zaten. Lekker even wat rust en genieten (en met geld gooien! wat we deze reis nog niet hebben gedaan.) We vonden dat we het wel even verdiend hadden. De laatste paar hotelkamers waren niet echt om over naar huis te schrijven (beetje gevangenis look-a-likes) en het reizen in de government bus is ook niet echt 'Deluxe' (200 kilometer voor maar 1 euro 20 maar dan moet je wel 6 uur lang de bus delen met zo'n 100 mensen!). Het luxe hotel wilde ons wel erg graag te gast houden. Jammer genoeg! Op de eerste avond toen we lekker samen een biertje dronken -op ons eigen terras- en een hapje lieten bezorgen door de roomservice werden we vergiftigd! Dit kotstte ons 3 dagen, maar we zijn nu wel maatjes door DIK en DUN. He` spetter van me!
Vandaag waren we voor het eerst opgeknapt en buiten het hotel. Na een ontbijtje zijn we naar de kamasutra tempel gegaan (Zoals aan het begin van deze essay gezegd: een hele mooie bijzondere plek!) en 's middags hebben we lekker een duikje genomen in het zwembad.
Nou nu op naar het wild. Het echte werk! TIJGERS SPOTTEN.
woensdag 1 december 2010
al 1 maand in INDIA
2 november tot 1 december 2010
-Mumbai ( 1 )
-GOA ( 6 )
-Dehli ( 3 )
-Pushkar ( 1 )
-Udaipur( 4)
-Jodpur ( 2 )
-Jaisalmer ( 3 )
-Barathpur / Keo La Deo Nationaal park ( 2 )
-Agra ( 3 )
-Khajuraho ( 4 )
Zo nu kunnen julie zien waar we allemaal zijn geweest en op de kaart kijken hoeveel kilometers wij hebben afgelegd! ;-) Dan kunnen wij nu vertellen hoe we het hebben gehad.: FANTASTISCH!
-Mumbai ( 1 )
-GOA ( 6 )
-Dehli ( 3 )
-Pushkar ( 1 )
-Udaipur( 4)
-Jodpur ( 2 )
-Jaisalmer ( 3 )
-Barathpur / Keo La Deo Nationaal park ( 2 )
-Agra ( 3 )
-Khajuraho ( 4 )
Zo nu kunnen julie zien waar we allemaal zijn geweest en op de kaart kijken hoeveel kilometers wij hebben afgelegd! ;-) Dan kunnen wij nu vertellen hoe we het hebben gehad.: FANTASTISCH!
Abonneren op:
Posts (Atom)