National Geographic live!

Hier 1 bericht van Junglewalker Annie & Rhinospotter Wen.
In Chitwan National park in het zuiden van Nepal zijn we tot het uiterste gegaan om een rhino te zien.
De ochtend begon over de Rapti Rivier met een boottocht. Daar zagen we na het opstijgen van de mist opeens een krokodil die lag op te warmen in de zon. Wow! Dat is echt gaaf...zit je daar in een bootje met zijn tweeen en de gidsen...je hoort alleen maar vogels en verder is het muisstil. Ligt er opeens zo'n engert, vlakbij je op de oever...Die met de lange puntige bek eet gelukkig alleen vis dus we voelde ons nog wel redelijk relaxt. Maar bij de stroomversnelling moesten we uit de boot even een stukje over land lopen en toen lag er opeens een krokodil met een stompe neus...en die lust heel graag mensen! De gidsen maanden ons tot doorlopen maar wij, echte thrill seekers en kodak toeristen moesten natuurlijk wel even wat plaatsjes schieten.
De boottocht vervolgde en langs de rivier zagen we veel vogels, waaronder ook 3 verschillende ijsvogels! Te gek.
De dag vervolgde wat minder spannend want na 6 uur hiken hadden we nog geen Rhino gezien. Maar trouwens wel gehoord. We liepen langs een vlakte met 2 meter hoog 'olifanten'gras toen we opeens een heel laag geluid hoorde. Bleken er vlakbij 2 mannetjes neushoorns in gevecht te zijn. Onze gids (met 1 oog) trok wit weg en riep "climb a tree, climb a tree!" waarop onze tweede gids - een nepalese look-a-like van Pinkeltje, een boom in schoot. Of het boomklimmen nou voor veiligheid of voor een beter zicht was is me nog niet duidelijk maar ik klom er in ieder geval achter aan voor dat laatste... ikdacht 'nu zal ik wat zien ook!' maar nee hoor. Wendy bleef aan de grond, terwijl de gids zich zowat achter haar verstopte, en stak haar hoofd om het hoekje van de struik...Zij zag als enige de enorme kont van de neushoorn in het gras verwdijnen...haha eingelijk best wel spannend.
S'avonds slapen we in een klein guesthouse waar na het eten niet veel te beleven is en na een lange dag liggen we om 9 uur!!! al in bed. De volgende ochtend zijn we dus weer vroeg uit de veren, onze gidsen zijn er helemaal klaar voor. Ze zijn helemaal gefixeerd op het zoeken van een rhino...en nu voel je m al aankomen. Als je iets heeeeel graag wilt zien en als je er dan ook nog naar gaat lopen zoeken...tja dan vind je het meestal niet. Dus op dag 2, na 9 uur lopen en 1 kwartiertje pauze, nog geen rhino gezien. Uitgeput zitten we bij de bushalte waar we wachten op zo'n typische overladen (met mensen op het dak) bus die ons terug moet brengen naar Chitwan.
maar National Geographic Live wordt vervolgd...het is als een sprookje: eind goed, al goed.