De Verkademeisjes zijn weer thuis.. De koffie staat klaar hoor!, originally uploaded by vijfmaandenoprijst.
zaterdag 26 februari 2011
De Verkade meisjes zijn weer thuis.. De koffie staat klaar hoor!
De Verkademeisjes zijn weer thuis.. De koffie staat klaar hoor!, originally uploaded by vijfmaandenoprijst.
Schiphol
Lieve familie en vrienden,
Bedankt voor het warme onthaal op Schiphol!
Dit was echt te gek.
liefs Anne Marie en Wendy
Bedankt voor het warme onthaal op Schiphol!
Dit was echt te gek.
liefs Anne Marie en Wendy
Met dank aan Iris hadden we de eerste ochtend een overheerlijk champagne ontbijt...
Met dank aan Iris hadden we de eerste ochtend een overheerlijk champagna ontbijt..., originally uploaded by vijfmaandenoprijst.
Na 5 maanden eindelijk Mats de fles geven!
Wat een schatje..... ik heb er 5 maanden op moeten wachten. Mats is twee dagen, nadat wij vertrokken geboren.
maandag 21 februari 2011
Maar nog niet helemaal!
Wauw! Het zit er bijna op. 5 maanden leken een jaar en tegelijkertijd hebben we het gevoel dat we gisteren op het vliegtuig stapten in schiphol. We moeten er nu toch echt aan geloven. Over een half uurtje gaan we genieten van onze laatste file in Jakarta op weg naar de internationale luchthaven... Amsterdam is inzicht.
Stiekum hoop ik dat we nog een internetpunt tegen gaan komen, want we hebben nog wel wat kiekjes en top tien lijstjes die we willen delen. Bovendien hebben we op het strandbed in Gili Air ook een essay geschreven met de titel: 'IEDEREEN 5 MAANDEN OP RIJST!'. Waarin alle redenen om zo'n prachtige reis te maken emotioneel worden opgesomd. Want dit was echt een ervaring om nooit te vergeten en een mooi moment om de balans op te maken van een hectisch westers leven. Helaas zijn we geen reisburo anders konden we korting geven aan hen die na het lezen een vlucht zouden boeken.
Het is zo ver.... we gaan nu EINDELIJK iets doen waar jullie NIET jaloers op zullen zijn....25 uur reizen!
We hebben nog zoveel leuke anekdotes en top tien lijstje...Die komen nog op de site, 1 dezer dagen wanneer we weer een beetje bij zinnen zijn. Nadat we onze bank uitgebreid hebben geknuffeld, 10 liter koffie naar binnen hebben gegoten en een heel bruin brood met pindakaas hebben verorbert :-).
Nog 1 reden om de komende week de blog in de gaten te houden is het verhaal van Ruvini en Indika. Het heeft ons ontzettend geraakt en we hebben elkaar de belofte gemaakt dat als we terug in nederland zijn we hun gaan helpen, we hopen dat we kunnen rekenen op jullie steun!
En voor hen die het dagelijkse 'Goede Tijden Slechte Tijden' inmiddels hebben verruild voor het lezen van onze avonturen, wees niet getreurd... Er komt zeker een vervolg van deze blog, het roer gaar om!
Lefs Pienter Watje & Dappere Pluis
Stiekum hoop ik dat we nog een internetpunt tegen gaan komen, want we hebben nog wel wat kiekjes en top tien lijstjes die we willen delen. Bovendien hebben we op het strandbed in Gili Air ook een essay geschreven met de titel: 'IEDEREEN 5 MAANDEN OP RIJST!'. Waarin alle redenen om zo'n prachtige reis te maken emotioneel worden opgesomd. Want dit was echt een ervaring om nooit te vergeten en een mooi moment om de balans op te maken van een hectisch westers leven. Helaas zijn we geen reisburo anders konden we korting geven aan hen die na het lezen een vlucht zouden boeken.
Het is zo ver.... we gaan nu EINDELIJK iets doen waar jullie NIET jaloers op zullen zijn....25 uur reizen!
We hebben nog zoveel leuke anekdotes en top tien lijstje...Die komen nog op de site, 1 dezer dagen wanneer we weer een beetje bij zinnen zijn. Nadat we onze bank uitgebreid hebben geknuffeld, 10 liter koffie naar binnen hebben gegoten en een heel bruin brood met pindakaas hebben verorbert :-).
Nog 1 reden om de komende week de blog in de gaten te houden is het verhaal van Ruvini en Indika. Het heeft ons ontzettend geraakt en we hebben elkaar de belofte gemaakt dat als we terug in nederland zijn we hun gaan helpen, we hopen dat we kunnen rekenen op jullie steun!
En voor hen die het dagelijkse 'Goede Tijden Slechte Tijden' inmiddels hebben verruild voor het lezen van onze avonturen, wees niet getreurd... Er komt zeker een vervolg van deze blog, het roer gaar om!
Lefs Pienter Watje & Dappere Pluis
dinsdag 15 februari 2011
Moeder van de bruid
Samen met Suzy, onze batiklerares ga ik naar een plaatselijke mosilmbruiloft. Het is een spektakel van tradionele klederdracht en gebruiken. Niet iedereen is even blij met het huwlijk. De moeder van de bruid treurt zichtbaar om het verlies van haar dochter. Want nu zij getrouwd is gaat ze uit huis en scheiden hun wegen. Ik heb maar wat te doen met haar! Ze ziet trouwens zo bleek rond de neus omdat iedereen hier zichzelf wit poedert, het geeft een asgrauwe huidskleur. Ze vinden het zelf prachtig.
Batik cursus
Hoe werkt dat nou zo'n batik maken?
Dat is niet 1, 2, 3 uit te leggen...maar ik kan je wel vertellen dat je ontzetten veel geduld moet hebben en vooral niet linkshandig moet zijn.
Twee families, ballonnen en bellenblaas
Als wendy af stapt rennen de kinderen naar haar toe. Op het platteland net buiten Yogyakarta zijn de mensen ontzettend nieuwsgierig en spontaan. We zitten op het terras met de kids terwijl ze spelen met ballonnen en bellenbaas die wij bij ons hebben. Het is 1 groot feest....nouja...tot een windvlaag de ballonnen meeneemt en de bellenblaas omgaat. Dan veranderen die lieve kindergezichtjes ineens en rollen er dikke tranen. Maar de moeders snappen onze uitleg over bellenblaas sop, dus dat komt wel goed.
Kroepoek
HIer heb ik duidelijk minder talent voor. Kroepoek maken is echt zo ontzettend moeilijk! Het is een snelle beweging die ik me niet eigen kan maken. In deze familie doen ze dit werk dag in dag uit. Iedereen helpt mee, de straaltjes waar de mannen de kroepoek van draaien komen uit een rad wat de jongste van 14 aanduwt met zijn voeten. Muziek dreunt uit de radio.
Nieuw werk
Een fietstocht door de rijstvelden en voordat je het weet ben je 'leerling rijstplanter'. Wat een sompig veld! Ik sta tot aan mijn knieen in de drek. Een kuuroord hebben mijn kuiten niet meer nodig, ze zijn zijde glad...ik heb mijn modderbad gehad.
Buurman, heb jij de openhaard aan?
Je zult er maar wonen. In 1 nacht is er wel eens 30 centimeter as gevallen. Als wij terug wandelen van het uitzichtspunt komen we door het dorp. De mensen zijn verzameld rond het 'buurthuis' er worden scheppen en schoffels uitgedeeld, het is tijd voor een grote schoonmaak. Maar Bromo bromt lekker door en wanneer het regent komt het grijs uit de lucht vallen 'BROMO RAIN' noemen ze dat. Je ziet geen hand voor ogen. Je witte blouse is in no time grijs bevlekt. De chauffeur spoelt de ramen met een grote 1,5 liter fles. Helpen doet het niet, na nog geen 2 meter is het zicht weer geredudeerd tot nul komma nul.
Rookgordijn
Als je inzoomt zie je niks meer van dat liefelijke groen, onder aan de vulkaan is het 1 grote grijze as massa. En niet alleen daar, want als we 's middags met de lokale bus (een volgepropte VW van ) de berg afrijden blijft het landschap grijs tot wel 25 kilometer van de vulkaan. Een lokale journalist vraagt mijn mening over het landschap. Hmmmm 'eigenlijk een beetje troosteloos, ik hoop voor de mensen dat er snel weer wat kleur is'. De anders groene rijstterrassen zijn asgrijs en de bomen zijn geknapt onder de druk van het as.
De kraterrrr
Stenen vliegen omhoog. We staan behoorlijk ver weg maar we zien ze met het blote oog vliegen. Een Wooooohhhhh en Waaaaahhhhh 'zag je die vliegen!' kunnen we niet onderdrukken. Het is echt een spectakel. HOe je het geluid van een actieven vulkaan omschrijft? Een laagovervliegend vliegtuig...enorm zwaar onweer... misschien kunnen we beter een filmpje uploaden.
BROMO Waanzin
Het totaal plaatje is zo surrealistisch... en Bromo lijkt zo schattig op deze 'ansichtkaart' maar hij bromde en bulderde er op los.
woensdag 2 februari 2011
Onderzeeer
Deze is voor onze fan van natuurfoto's Stan. De boot wiebelde enorm op zee dus de foto is niet helemaal scherp. Maar Stan, kan je je voorstellen dat een walvis wel 17 meter lang is en niet bij jou in de huiskamer past?! groetjes Anne-Marie & Wendy
Hot springs
Het mag hier dan veel regenen maar wij hebben het heel erg naar ons zin. Zo'n Hot Spring is echt heerlijk met de verkoelende regendruppels op je gezicht!
Drolletjes koffie
Deze koffie wordt gemaakt van bonen die de Luwak (een pelsdier) op eet en die vervolgens in zijn maag fermenteren. De lokale bevolking verzameld de uitwerpselen waar de bonen nog in zitten en vervolgens kan je daar dus een heel lekker bakkie van trekken. De koffie is echt heel lekker. Ook proberen? Ik heb even voor je gegoogled. Bestellen kan op
http://www.hofjevanwijs.nl/prijslijst_koffie.php
maar de kosten zijn wel 22,50 per 250 gram!!
Laat het goede maar komen
109 jaar oud en nog dagelijks in de weer. Deze vrouw verzorgd een Hindoeistische offerplaatjes van Ganesha. Wendy is ooit al eerder in Bali geweest (15 jaar geleden) en kan zich deze vrouw nog herinneren. Hoe bizar is dat??
Boeh!
Eenden zijn welkom op de rijstvelden, sterker ze zijn hard nodig! Maar andere dieren daar moeten ze niks van weten. Ze zijn heel inventief met het maken van vogelverschrikkers.
Rijst planten
Zo'n rijstveld planten hoe werkt dat nou? Op de voorgrond zie je een dichtbegroeid felgroen rijstveldje. Dit zijn de jonge rijstplannetjes. De boeren groeien de stekkies op een klein stukje, wanneer ze groot genoeg zijn worden de plantjes verwijderd. Zoals je ziet liggen ze nu in de mand en op het plateau op de voorgrond. Ze splitsen de stekkies en herplanten deze. In een halve dag vullen ze 1 rijstveld (1 vierkant). Ze kunnen 3x per jaar herplanten en oogsten.
Zo doe je dat dus.
Rijstvelden
Een 'Herbal tour' door de rijstvelden met gids Dewi. Ze vertelt ons over de rijstteelt en geneeskrachtige planten. Fijn! Want Wendy haar haar is 1 grote pluis omdat we geen conditioner kunnen vinden. Nu weten we dat we het blad van de Hibiscusplant moeten pletten, dan een beetje water er bij en klaar is kees.
Matthijs: 'The surf dude'
Ik hield het na een half uur voor gezien. De branding was zo enorm sterk, de golven hoog. Ik vond het maar Eng. Maar matthijs bleef vanaf het begin meteen al op het bord staan. Ongelooflijk! Hebben wij niet dezelfde genen?
Fam. Droes in Bali
Matthijs is ons 10 dagen opkomen zoeken in de zon. Een kleurtje kon die wel gebruiken :-)
woensdag 26 januari 2011
Nog wat grappige Sri Lankaanse weetjes
Als je witte of zwarte schoenen wilt kopen (met steunzolen!) moet je echt in Sri Lanka zijn. De Bata heeft niks anders.Wendy die was haar schoenen kwijt en moest nieuwe kopen...Nou dat viel dus niet mee. Ergens in de Bergen is het gelukt, ze heeft nu rode schoentjes :-)
Maybe yes, Maybe no. Het is het equivelent voor de Sri Lankaanse organisatie...soms wel lastig hoor. Geduld is hier een schone zaak. Nadat de manager van ons guesthouse 4 dagen had 'gebeden' dat mijn telefoon uit zichzelf naar mij terug zou keren vanuit de bergen waar ik 'm vergeten was hebben we zelf maar iemand 'in gehuurd'. Een arme man is voor ons 14 uur gaan bussen, hij was heel blij met het geld wat we hem er voor hebben gegeven.
Kamikaze chauffeurs bestaan ook in Sri Lanka. De bus is een 'efteling' attractie. Hij remt, slingert, stopt, geeft gas, haalt in, stopt, wijkt uit...pffff busreizen zijn hier best vermoeiend. In China, waar je soms 4 uur de weg af moet omdat ze een stuk aan het asfalteren zijn, ben je beter af.
Sri Lankanen zijn echt de meest gastvrije lieve mensen die je je voor kan stellen. Op de scooter kwamen we in een enorme moessonbui terecht en snel wenkte een man aan de overkant van de weg ons. Kom snel, kom snel. De thee stond klaar en voordat we het wisten werd er weer een familieportret gemaakt, inclusief Vicky (of heette die nou Anouschka?).
Een extra oor
.... het vervolg van Sri Lanka +
We willen de spanning er inhouden en ook thuis nog wat te vertellen hebben. Dus het OOR verhaal vertellen we graag, aan de liefhebbers van ondeugende acties, als we terug zijn. Want Roy (of eigenlijk Janike) heeft ons er tussen genomen maarrrrrr wij laten niet met ons sollen: don't touch the Dutch girls!!!
Yala park was echt een avontuur. We gingen er heen in de hoop om een luipaard te zien, een levend exemplaar natuurlijk. Het liep wat anders... Op eens stonden we bij een klein meer waar een krokodil net een jong luipaard met succes had aangevallen. Onoplettend zat het te drinken en voordat het het wist lag het in het water. Wij konden onze ogen niet geloven! Door de verrekijker maar ook met het blote oog konden we zien hoe de krokodil zijn hapje verorberde. Eerst langzaam, rondcircelend en daarna een grote 'aanval' waarbij hij het hele luipaard door de lucht rondslingerde... Bizar hoor!
In Yala hebben we ook voor het eerst een horde wilde olifanten gezien. Met een kleintje, echt te gek!
Na Yala national park zijn we doorgereist (en verregent) in het binnenland waar we de thee plantages van Sir Lipton hebben bezocht en 'Worlds End' een waanzinnige hoogvlakte.
Maar al snel wilde we terug naar de kust...in Marisse zijn we walvissen gaan spotten. En dat was echt weer een hele bijzondere ervaring. Eerst zie je water de lucht in spuiten, dan komt opeens 'de onderzeeer' boven. een walvis kan wel 17 meter lang zijn! Je gelooft je ogen niet. Moby Dick kwam ook nog eens recht op onze boot af zwemmen, de stuurman wist niet hoe snel die weg moest komen, hahaha.
We willen de spanning er inhouden en ook thuis nog wat te vertellen hebben. Dus het OOR verhaal vertellen we graag, aan de liefhebbers van ondeugende acties, als we terug zijn. Want Roy (of eigenlijk Janike) heeft ons er tussen genomen maarrrrrr wij laten niet met ons sollen: don't touch the Dutch girls!!!
Yala park was echt een avontuur. We gingen er heen in de hoop om een luipaard te zien, een levend exemplaar natuurlijk. Het liep wat anders... Op eens stonden we bij een klein meer waar een krokodil net een jong luipaard met succes had aangevallen. Onoplettend zat het te drinken en voordat het het wist lag het in het water. Wij konden onze ogen niet geloven! Door de verrekijker maar ook met het blote oog konden we zien hoe de krokodil zijn hapje verorberde. Eerst langzaam, rondcircelend en daarna een grote 'aanval' waarbij hij het hele luipaard door de lucht rondslingerde... Bizar hoor!
In Yala hebben we ook voor het eerst een horde wilde olifanten gezien. Met een kleintje, echt te gek!
Na Yala national park zijn we doorgereist (en verregent) in het binnenland waar we de thee plantages van Sir Lipton hebben bezocht en 'Worlds End' een waanzinnige hoogvlakte.
Maar al snel wilde we terug naar de kust...in Marisse zijn we walvissen gaan spotten. En dat was echt weer een hele bijzondere ervaring. Eerst zie je water de lucht in spuiten, dan komt opeens 'de onderzeeer' boven. een walvis kan wel 17 meter lang zijn! Je gelooft je ogen niet. Moby Dick kwam ook nog eens recht op onze boot af zwemmen, de stuurman wist niet hoe snel die weg moest komen, hahaha.
Abonneren op:
Posts (Atom)