Panda's, apen en Tibetaanse paarden

Hoe is het in het koude Hollandia?? Wij zitten momenteel in Songpan op 2800 meter hoogte in de bergen en het is hier echt vreselijk koud. We liggen hier zelfs onder de electrische deken!  Maar de omgeving is zo sprookjesachtig en kleurrijk, dat de kou niet uitmaakt. Er heerst hier een een typisch tibetaanse sfeer!
De afgelopen dagen veel diverse dingen meegemaakt en veel gereisd van de Emishan naar Chengdu en vervolgens naar Songpan.

De Emishan
Een geweldig gebied met enorme bergen, waar je te gek kunt hiken. De meeste mensen komen hier eigenlijk voor de apen, maar wij probeerden deze te ontlopen. Wij kwamen dan ook niemand tegen tijdens het hiken. Met veel enthousiame begonnen we met hiken, maar naar drie uur hiken stond het zweet al in onze bilnaad en hadden we nog een lange weg te gaan. Op een gegeven moment stonden we even uit te rusten en te genieten van het uitzicht. Op dat moment zegt  Anne Marie:,, ik ben blij dat we nog geen apen zijn tegen gekomen" Waar ik op zeg:,, maak je niet druk. Ik heb met je moeder afgesproken, dat ik je zal beschermen. Gelijk zegt Anne Marie, nou dan kun je nu aan de bak Wen. Ik draai me om en sta oog in oog met een grote en nogal agressieve aap. Hij begint te grommen en laat me intimiderend zijn grote tanden zien. Ja zelfs ik schrok toch even en probeerde zo rustig mogelijk te blijven. Dacht even aan Bokito, maar ik had hem al in de ogen gekeken. Zo rustig mogelijk, met toch wel een hartslag van 200 liepen we weg. De aap probeerde ons nog van het pad te drukken, maar wij bleven rustig doorlopen en gelukkig gaf hij het naar 300 meter op. Na deze actie moesten we nog 3 uur hiken tot we met de kabelbaan naar beneden konden. Na deze 3 uur waren we echt stuk. Zelf de dextro hielp niet meer! Als ik terug ben, dan moet ik toch maar wer in de sportschool aan de bak!

Chengdu
Na een dag hiken hebben we 's avonds de bus gepakt naar Chengdu! Dit was maar twee uur reizen. In de bus vermaakte we ons met het reisboekje manderijn, wat altijd leidt tot grappige gesprekken. In Chengdu zijn we twee dagen gebleven. Chengdu heeft een te gek park met veel dansende chinesen.Wij vielen niet eens op met onze danspasjes. In dit park zijn veel leuke theehuizen met veel bedrijvigheid. De volgende dag zijn we buiten Chendu naar een pandareservaat gegaan. Echt te gek was dit. Ik heb nog nooit live zoveel panda`s bij elkaar gezien en zoveel nieuwe dingen geleerd over de panda.
Okee wist jij dit al?
-Als een panda wordt geboren is hij nog kleiner dan een wijsvinger. Hij heeft geen haar en piept als een muis!
-Een panda is tot zijn 5 de jaar actief, daarna slaapt en eet hij alleen maar.
-Een panda heeft maar 1 keer per jaar sext.  In het pandareservaat laten ze de panda `s panda porno zien.. om zo het uitsterven van de panda te voorkomen.
In het panda reservaat waren wij getuige van twee stoeiende en spelende panda`s. Het was zo grappig om te zien, omdat ze zo sloom en lomp zijn. De een zat op een gegeven moment met zijn hoofd pas tussen twee stukken hard bamboe. Was echt lachwekkend om te zien.

Songpan
Naar Chengdu zijn we door gaan reizen naar Songpan. De reis om zich was al een avontuur op zich. We zaten nog geen drie in de bus of we kwamen stil te staan, omdat ze de weg aan het asfalteren waren. Nou iedereen de bus uit en daar zaten we dan naast de bus. Ondertussen werd er hard gewerkt.. maar wij moesten letterlijk wachten tot het asfalt droog was. Dus enfin vier uur later mochten we de bus weer in. Gelukkig liet de zon zich weer een keer zien en maakte wij er maar een picknick van , samen met een Tibetaans gezinnetje. Na 4 uur waren wij de eerste bus die over het asfalt ging. Tsja hier kennen ze niet van A naar Beter. Na een busreis van 12 uur, door een geweldig gebied. Met veel bergen, rivieren, watervallern en sneeuw. Songpan ligt op 2800 meter hoogte en is een typisch tibetaans dorp. Je gaat hier echt weer terug in de tijd. Het is ongelooflijk koud, maar alle bedrijvigheid hier maakt alles goed. Vanmorgen toen we een ochtendwandeling gingen maken waren we de hoek nog niet om van onze hostel en waren we getuige van een live slachting. De walm kwam nog van het vlees af en het leek wel oorlog. Vijf mensen waren driftig aan het vlees aan het trekken en snijden en ik brak me nek bijna over de ingewanden. Een werker ontdekte mij en zat met zijn bloed handen aan mijn camera voordat ik het in de gaten had. Nou ik word steeds overtuigender vegetarisch. Al is het hier wel moeilijk, want zestoppen overal vlees in.
Na onze ochtend wandeling kwam het zonnetje er door en werd het ineens erg warm en zweette we ons sneeuwpak uit.
En geloof het of niet, maar we zijn gaan paardrijden! HORSE TREKKING! We zijn de hele dag gaan paardrijden! Eerst dach ik nog , dat ik wel geholpen zou worden, maar nee hoor. Ik werd er op geduwd en moest gelijk gaan rijden. Natuurlijk wilde het paard niet wat ik wilde. We  reden echt door een waanzinnig gebied, door de bergen en rivieren. Het eerste half  uur dacht ik bij elke galop dat er af zou vallen, maar zowaar naar een half uur kreeg ik er steeds meer  lol in. Het paardrijden was te gek. Zo ontspannend!
Alleen na een dag op het paard te hebben gezeten had ik wel behoefte aan een wandeling. In een Songpan was het rond 17:00 topdrukte. Iedereen probeerde eten te verkopen. We liepen op een gegeven moment door een straat waar allemaal vlees en groente werd verkocht. Ondertyussen werd er noig geen meter naast aan het riool gewerkt en was het een grote stofbende. Stukken vlees lagen op de grond of hingen over de fiets. Zo bizar om te zien. Helaas werd het om 19:00 zo koud, dat we noodgedwongen aan de koffie moesten.
Mensen ik houd het even voor gezien! Ga zo onder de electrische deken.

Groetjes en liefs Anne Marie en Wendy